"Złota Róża", Paustowski: podsumowanie i analiza

Miłość do natury, języka i zawodu pisarza - okołoto jest napisane przez K.G. Paustovsky. "Złota Róża" (streszczenie) jest o tym. Dziś porozmawiamy o tej wyjątkowej książce i jej przydatności zarówno dla zwykłego czytelnika, jak i początkującego pisarza.

Pisanie jako powołanie

"Złota Róża" - specjalna książka w pracyPaustovsky. Wyjechała w 1955 roku, kiedy Konstantin Georgievich skończył 63 lata. Książkę tę można nazwać "podręcznikiem dla początkujących pisarzy" tylko zdalnie: autor otwiera zasłonę nad własną kreatywną kuchnią, opowiada o sobie, źródłach kreatywności i roli pisarza dla świata. Każda z 24 sekcji zawiera mądrość, mądrego pisarza, który zastanawia się nad kreatywnością opartą na swoim wieloletnim doświadczeniu.

W przeciwieństwie do współczesnych podręczników "Złota Róża"(Paustovsky), krótkie podsumowanie, które rozważymy dalej, ma swoje własne cechy charakterystyczne: jest więcej biografii i refleksji na temat natury pisania, a ćwiczenia są całkowicie nieobecne. W przeciwieństwie do wielu współczesnych autorów Konstantin Georgiewicz nie popiera idei spisania wszystkiego, a pisarz dla niego nie jest rzemiosłem, ale powołaniem (od słowa "wezwanie"). Dla Paustowskiego, pisarz jest głosem swego pokolenia, który musi kultywować to, co najlepsze w człowieku.

Konstantin Paustovsky. "Złota Róża": krótkie podsumowanie pierwszego rozdziału

Książka zaczyna się od legendy o złotej róży("Drogocenny pył"). Mówi o zemście Janet Chamette, która chciała dać różę od złota swojemu przyjacielowi - Suzanne, córce dowódcy pułku. Towarzyszył jej, wracając do domu z wojny. Dziewczynka dorastała, zakochał się i ożenił się, ale nie był zadowolony. I zgodnie z legendą, złota róża zawsze przynosi szczęście swojemu właścicielowi.

Shamet był śmieciarzem, nie miał pieniędzytaki zakup. Ale pracował w sklepie jubilerskim i myślał o odsiewaniu kurzu, z którego się wyniósł. Minęło wiele lat, zanim ziarna złota wystarczyły do ​​zrobienia małej złotej róży. Ale kiedy Jean Shamet udał się do Suzanne, by dać prezent, dowiedział się, że przeprowadziła się do Ameryki ...

Uważa, że ​​literatura taka jak ta złota różaPaustovsky. "Złota Róża", krótkie podsumowanie, które rozdziały rozważamy, jest całkowicie nasycona tym stwierdzeniem. Pisarz, zdaniem autora, musi przesiać dużo pyłu, znaleźć złoto i rzucić złotą różę, która sprawi, że życie jednostki i całego świata będzie lepsze. Konstantin Georgiewicz uważał, że pisarz powinien być głosem swojego pokolenia.

Pisarz pisze, ponieważ słyszy wołanie w nim. Nie może, ale pisze. Dla Paustowskiego, pisarz jest najpiękniejszą i najtrudniejszą profesją na świecie. Ten rozdział mówi "Napis na głazie".

Narodziny pomysłu i jego rozwój

"Błyskawica" - to rozdział 5 książki "Złota Róża"(Paustovsky), którego krótka treść jest taka, że ​​narodziny planu są jak błyskawica. Ładunek elektryczny rośnie bardzo długo, aby później uderzyć z całą siłą. Wszystko, co autor widzi, słyszy, czyta, myśli, przeżywa, gromadzi, aby stać się planem opowiadania lub książki w jeden dzień.

W kolejnych pięciu rozdziałach autor mówi o tymnieposłuszne postacie, a także pochodzenie idei opowiadań "Planeta Marz" i "Kara-Bugaz". Aby napisać, musisz mieć o czym pisać - główną ideę tych rozdziałów. Osobiste doświadczenie dla pisarza jest bardzo ważne. Nie ten stworzony sztucznie, ale ten, który osoba otrzymuje, żyjąc aktywnie, pracując i komunikując się z różnymi ludźmi.

"Złota róża" (Paustovsky): podsumowanie rozdziałów 11-16

Konstantin Georgiewicz lubił rosyjskijęzyk, przyroda i ludzie. Podziwiali go i zainspirowali, zmusili go do napisania. Pisarz nadaje kolosalne znaczenie znajomości języka. Każdy, kto pisze, według Paustowskiego, ma własny słownik do pisania, w którym pisze wszystkie nowe słowa, które zrobiły na nim wrażenie. Daje przykład ze swojego życia: słowa "głuchota" i "svei" były mu nieznane od bardzo dawna. Pierwszy usłyszał od leśniczego, drugi znalazł w wierszu Jessena. Jego znaczenie pozostawało niejasne przez długi czas, dopóki znajomy filolog nie wyjaśnił, że svei są "falami", które wiatr opływa na piasku.

Konieczne jest rozwinięcie sensu słowa, które można przekazaćjego znaczenie i myśli są poprawne. Ponadto bardzo ważne jest prawidłowe umieszczanie znaków interpunkcyjnych. Pouczającą historię z prawdziwego życia można znaleźć w rozdziale "Sprawy w sklepie Alshwang".

O wykorzystaniu wyobraźni (rozdziały 20-21)

Chociaż autor szuka inspiracji w prawdziwym świecie,wyobraźnia odgrywa dużą rolę w kreatywności, podkreśla Konstantin Paustovsky. „Złota Róża”, podsumowanie drodze byłaby niepełna bez niego, jest pełna odniesień do pisarzy, których opinie odbiegają o wyobraźni. Na przykład wymieniany jest słowny pojedynek Emila Zoli z Guy de Maupassant. Zola twierdził, że wyobraźnia pisarza nie jest to konieczne, co Maupassant odpowiedział pytaniem: „Jak pan wtedy napisać jego powieści, z wycinek gazety i tygodnie bez wychodzenia z domu?”.

Wiele rozdziałów, w tym "Night Stagecoach" (rozdział21), są napisane w formie opowiadania. Jest to opowieść o gawędziarz Andersen, i że ważne jest utrzymanie równowagi między prawdziwym życiu i wyobraźni. Paustovsky próbuje przekazać młodym pisarzem bardzo ważną rzecz: w każdym przypadku jest to niemożliwe do porzucenia prawdziwe, pełne życie dla życia wyobraźni i wymyślać.

Sztuka widzenia świata

Niemożliwe jest karmienie twórczej żyły jedynie literaturą- główna idea ostatnich rozdziałów książki "Złota róża" (Paustovsky). Podsumowanie polega na tym, że autor nie ma zaufania do pisarzy, którzy nie lubią innych rodzajów sztuki - malarstwa, poezji, architektury, muzyki klasycznej. Konstantin Georgiewicz wyraził na stronach ciekawy pomysł: proza ​​to także poezja, tylko bez rymów. Każdy pisarz czyta wiele wierszy wielką literą.

Paustovsky radzi trenować oko, uczyć siępatrzeć na świat oczami artystki. Opowiada swoją historię o komunikacji z artystami, o ich radach io tym, jak sam rozwinął swój estetyczny talent, obserwując naturę i architekturę. Pisarz sam słuchał go i osiągnął tak wysoki poziom posiadania słowa, że ​​nawet Marlene Dietrich klęczała przed nim (zdjęcie powyżej).

Wyniki

W tym artykule przeanalizowaliśmy główne punkty książki,ale to nie jest pełna zawartość. "Złota Róża" (Paustovsky) to książka warta przeczytania każdemu, kto kocha dzieło tego pisarza i chce się o nim więcej dowiedzieć. Przyda się również początkującym pisarzom (i nie), aby znaleźć inspirację i zrozumieć, że pisarz nie jest więźniem swojego talentu. Co więcej, pisarz musi prowadzić aktywne życie.