Zakażenie układu moczowego

Zakażenie dróg moczowych jest procesem zapalnym. W tym przypadku miąższ nerki nie bierze udziału w patologicznym procesie.

Zakażenie układu moczowego u dziecima niespecyficzne. Różnice te są odnotowywane w zależności od ciężkości choroby i wieku pacjenta. Bardzo rzadko zdarza się zapalenie tęczówki. Objawy zapalenia i bolesności w obszarze moszny mogą wskazywać na skręcenie jądra. U noworodków zakażenie dróg moczowych często nie ma wyraźnej lokalizacji. W przypadku małych dzieci stan ten charakteryzuje się objawami przewodu żołądkowo-jelitowego w postaci biegunki lub wymiotów. 13,6% dzieci z gorączką w pierwszych kilku tygodniach jest podatnych na infekcje. Rzadko, stan może objawiać się wstrząsem septycznym. U małych dzieci obserwuje się wymazanie objawów procesu zapalnego. Od drugiego roku życia zakażenie dróg moczowych przejawia się częstym opróżnianiem, bólem nad łonem, z tyłu lub brzucha, dysurią. Stan może wystąpić z lub bez wzrostu temperatury.

Infekcja dróg moczowych jest dośćjest powszechne u pacjentów w starszym wieku. Jest to spowodowane wpływem wielu czynników, w tym zmian normalnych cech anatomicznych i fizjologicznych w narządach miednicy (wypadnięcie), niekompetencji nabłonkowej i zmniejszonej produkcji śluzu. Rozwój zapalenia towarzyszy osłabieniu odporności, zaburzeniu mikrokrążenia, zwiększonemu zanieczyszczeniu cewki moczowej z powodu nietrzymania moczu i kału.

Jak pokazuje praktyka, infekcje układu moczowo-płciowego mogą objawiać się w postaci poważnych powikłań i jest to całkowicie bezobjawowe.

Do rozwoju choroby muszą być obecne czynniki predysponujące i czynnik mikrobiologiczny.

Najczęstsze skargi pacjentówbolesność i pieczenie w jamie cewki moczowej, czemu towarzyszy częste oddawanie moczu. Tak więc nieprzyjemne, ostre wrażenia mogą dać w kroczu. Ponadto charakterystyczne są śluzoworosłe, a także domieszka krwi z cewki moczowej.

Badanie laboratoryjne pokazuje zmianęwspólny test krwi. U niektórych pacjentów typowe jest funkcjonalne przerwanie aparatu rurowego i kłębuszkowego. Cystoskopia wykrywa zmiany na ściankach błony śluzowej pęcherza. Do kardynalnych objawów infekcji zalicza się bakteriurię w postaci ponad stu pięciu ciałek drobnoustrojów w mililitrze moczu, pobieranych ze środka swobodnego porannego strumienia lub inny stopień bakteriurii z nakłuciem naddziąsłowym.

Ostre procesy zakaźne, a także zaostrzeniaPrzewlekłe przez szacowany natychmiastowej antybiotykoterapii. W ten sposób zapobiega rozprzestrzenianiu się szkodliwy wpływ na nerki. Zatem, na ogół, początkowy preparat jest wybrany zgodnie z wiedzą możliwych cech czynników etiologicznych, ich wrażliwość na lek używane, biorąc pod uwagę wcześniejsze doświadczenia leczenia klinicznych objawów, wieku pacjenta, dostępność leku, oczekiwanym efektem ubocznym zastosowania.

W przypadku nieskutecznej terapii empirycznejPrzez trzy dni wprowadza się korektę poprzez zmianę antybiotyku. W tym przypadku uwzględnia się dane dotyczące kultury moczu. Łagodny przebieg procesów zakaźnych obejmuje doustne formy leków przeciwdrobnoustrojowych. W ciężkich postaciach choroby wskazane jest stosowanie terapii "krokowej", która zaleca podawanie leków pozajelitowych przez pierwsze trzy lub pięć dni. Później (jeśli proces zostanie ułatwiony), należy je zastąpić doustnymi lekami.