Demarkacja granic to ... Problem demarkacji. Ukraina nie zarejestrowała i nie zarejestrowała prawidłowo w ONZ rozgraniczenia swoich granic jako państwa

Graniczne rozgraniczenie jest wyznaczeniem jednego z nichokreślenie linii granicy państwowej na terenie zgodnie z traktatami o delimitacji oraz dołączonymi do nich opisami i mapami. Specjalna komisja mieszana obu państw, stworzona przez rządy, pracuje nad ustaleniem linii granicznej. W niektórych przypadkach funkcje te są wykonywane przez specjalny organ międzynarodowy, który powstaje w wyniku negocjacji pokojowych.

Komisja graniczna

Utworzona prowizja dotyczy przede wszystkimokreślenie dokładnej pozycji linii na terenie i zawiera opis - protokół wyznaczonej granicy z jej oznaczeniem na mapie. Wpisuje ona również do tego dokumentu każdy filar graniczny i schemat szydełkowy każdego znaku. Demarkacja jest procesem, który obejmuje wprowadzenie pewnych udoskonaleń przejścia linii granicznej, wskazanej w umowie i przedstawionej na mapie, która jest do niej dołączona. Takie wyjaśnienia są wymagane głównie w pobliżu osiedli, na pasmach górskich i rzekach. Wynika to z faktu, że umowa może wskazywać niewystarczająco kompletne i wiarygodne informacje.

Na ziemi wyznaczono granicę państwowąznaki graniczne. Po tym, jak komisja mieszana podpisuje dokumenty demarkacyjne, muszą one zostać zatwierdzone przez wszystkie strony traktatu zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w tych stanach. Dokument wchodzi w życie po tym, jak uczestnicy wymieniają dokumenty potwierdzające jego zatwierdzenie.

Prace nad wytyczeniem granic

Procesowi demarkacji towarzyszyankiety topograficzne lub zdjęcia lotnicze terenu. W oparciu o otrzymany materiał, sporządzana jest mapa wielkoskalowa paska granicznego, ustalane są znaki i wyznaczane są ich współrzędne topograficzne. Wszystkie prace nad rozgraniczeniem są rejestrowane w specjalnych dokumentach, do których załączono diagramy i fotografie znaków. Zabrania się przesuwania znaków granicznych, a strony są zobowiązane do zapewnienia, że ​​są w dobrym stanie. Sprawdzenie wcześniej wyznaczonej granicy, zastąpienie i przywrócenie zniszczonych filarów granicznych nazywa się "oznaczaniem".

Granice Rosji

Większość granic Rosji z krajami,dawniej członkowie ZSRR, są "przejrzyste", to znaczy praktycznie niechronione i nieznacznie zabezpieczone granice celne. Demarkacja granic Ukrainy i Rosji, a także Rosji i Kazachstanu została przeprowadzona na szczeblu administracyjnym.

Istnieją także granice geopolityczne. Są one ustalane z uwzględnieniem relacji między krajami. Pod koniec lat 30. ubiegłego wieku zachodnia granica ZSRR została uznana za konfrontacyjną. Oznacza to, że po obu stronach jej skoncentrowanych oddziałów. Dziś konflikt można nazwać południową granicą Rosji.

Granice ekonomiczne

Dla gospodarki kraju najważniejsze sągranice kontaktowe, które łączą Rosję z sąsiednimi państwami drogami transportowymi. Są podzielone na integrację i łączenie. Na przykład granica z Białorusią jest integracyjna. Dzięki temu kontakty są wzmocnione, ludzie się przemieszczają, ładunki są swobodnie transportowane.

Istnieją również granice barier. Za ich pośrednictwem trudno jest prowadzić więzi gospodarcze w wyniku naturalnych przeszkód (wysokie góry) lub reżimów ustanowionych przez jedno z państw. Z prawnego punktu widzenia istnieją prawne, zatwierdzone przez państwo i warunkowe granice, które wymagają wyjaśnienia i zawarcia odpowiedniego traktatu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że wiele rosyjskich granic nadal pozostaje warunkowych.

Demarkacja granic ukraińskich

Do tej pory granica ukraińsko-rosyjskalinia ta nadal pozostaje kwestią kontrowersyjną, jej rozgraniczenie nie zostało jeszcze zakończone. Ukraina i Rosja nie doprowadziły tej kwestii do logicznego zakończenia. Oddzielenie terytoriów w Cieśninie Kerczeńskiej nadal pozostaje nierozwiązanym problemem. Niemniej jednak ich granice lądowe zostały uznane przez siebie w 2003 roku na poziomie prezydentów. W 2004 r. Podpisany traktat został ratyfikowany przez parlamenty. Warto przypomnieć, że demarkacja granic Ukrainy w ONZ nie jest wymagana - traktat musi być dwustronny i zatwierdzony tylko przez kraje uczestniczące.

Problem demarkacji granicy ukraińsko-rosyjskiej

Kwestia rejestracji granic państwowych krajówCIS pojawił się w 1992 r., Kiedy dyrektor rosyjskiej służby wywiadowczej wydał oświadczenie, że Helsińska ustawa o nienaruszalności granic nie ma zastosowania do krajów Wspólnoty. Ale odpowiednia umowa została podpisana i zatwierdzona przez parlament tylko w latach 2003-2004. Demarkacja granic nie jest jednak całym procesem. Obejmuje również etap delimitacji. W rzeczywistości demarkacja polega na ustanowieniu filarów granicznych. W trakcie delimitacji granice sąsiednich krajów są narysowane na odpowiedniej mapie.

Po ratyfikacji traktatu, ukraiński iStrona rosyjska miała utworzyć dwustronną komisję demarkacyjną. Przygotowano projekt porozumienia w sprawie wytyczenia granic państwowych, który nadal znajduje się bezpiecznie na stołach urzędników Ukrainy i Rosji.

Problemy komunikacji z Rosją

Demarkacja granic jest umową dwustronną. Ale przez wiele lat negocjacje między krajami nie były skuteczne. Jednocześnie brak odgraniczenia granicy ukraińsko-rosyjskiej znacznie komplikuje negocjacje państw z Unią Europejską. Wyjaśnia to fakt, że około 80% nielegalnych migrantów wpada do krajów UE tuż za granicą tych krajów. Nie ma mechanizmu, aby temu zapobiec ze strony ukraińskiej.

Demarkacja granicy jest ważnym czynnikiemNegocjacje w sprawie przystąpienia Ukrainy do NATO jako głównych przyczyn niepowodzenia jakim jest brak wyznaczonego granicy z krajami sąsiadującymi, zgodność z sił zbrojnych do standardów NATO i obecność na terytorium obcych baz kandydata. W przypadku Ukrainy, istnieją problemy na następujących punktach: rosyjskiej bazy w Sewastopolu, ukraińskiego uzbrojenia armii nieaktualne i niekompletne rozgraniczających. To są powody, które komplikują negocjacje Ukrainy z NATO.

Graniczna kwestia Rosji i Chin

Poruszono kwestię rozgraniczenia granicy między Chinami i Rosjąnaprężony. Identyfikacja linii w regionach rosyjskiego Dalekiego Wschodu i Syberii była problematyczna. Władze centralne i regionalne również nie mogły znaleźć rozwiązania kompromisowego, niezadowolenie stron wyrażały demonstracje i wiece. Działania protestacyjne były wspierane przez niektórych przywódców lokalnych administracji. Primorsky Terytorium Gubernator Nazdratenko Ye roku sabotowane rozgraniczenie w celu zapobieżenia „Sprzedaż ojczyzny”.

W wyniku kontrowersyjnych problemówDemarkacja granicy z Chinami odbywała się z przerwami. Jeden z członków komisji, w proteście przeciwko przeniesieniu ziemi do Chin w 1996 r., Zrezygnował. Ale rosyjski przywództwo jeszcze udało się wygładzić negatywnych konsekwencji tych wszystkich faktów i znormalizować sytuację jako niebezpieczny w przeszłości granicę.

Demarkacja granicy rosyjsko-chińskiej

W dniu 10 listopada 1997 r. Podczas piątego posiedzenia wPekin, prezydent Rosji Borys Jelcyn. a chiński prezydent Jiang Zemin złożył oświadczenie, że wszystkie kwestie dotyczące rozgraniczenia granicy między Chinami i Rosją zostały uregulowane. Po raz pierwszy w historii stosunków między oboma krajami linia graniczna na jej wschodniej części jest oznaczona na ziemi zgodnie z umową podpisaną 16 maja 1991 r. Wynik ten jest bardzo ważny i został osiągnięty tylko dzięki wspólnym wysiłkom i uwzględnieniu interesów obu stron.

Po produktywnym spotkaniu na szczyciepoziom prezydencki strony zadeklarowała gotowość w uzgodnionym czasie przeprowadzić rozgraniczenie na zachodnim odcinku granicy między Rosją i Chinami. Ponadto zauważono, że negocjacje między obu krajami będą kontynuowane w celu zapewnienia, że ​​wszystkie pozostałe kwestie na linii granicznej w całości zostały rozwiązane sprawiedliwie i skutecznie. Szefowie państw przedstawił znaczenie pomyślnego zakończenia demarkacji granicy rosyjsko-chińskiej. Jest to zgodne z interesem obywateli obu krajów, a to ogólny wkład w spokoju, pokoju i dobrobytu na granicy Chin i części Rosji. Również kwestia wytyczenia granic między państwami niezbędnych do umocnienia przyjaźni i dobrych stosunków sąsiedzkich między nimi i utrzymanie stabilności w regionie.