Technika biegania jest podstawą zwycięstw i radości zdrowych nóg

Zacznijmy od utworów. Teraz często można zobaczyć zawodników biegających ulicami miasta lub autostradą. Ich wysiłki są mile widziane, ale niestety, bieganie po asfalcie lub po betonie na stopy nie jest zbyt dobre. Nawet jeśli technika prowadzenia osoby jest dobra, postawienie stopy na podparciu jest ciosem. Jego konsekwencje wcześniej czy później będą miały wpływ na kondycję stopy i piszczeli piszczelowej. Dlatego ścieżki do joggingu na stadionach są wykonane z materiałów bardziej miękkich niż asfalt. Dlatego, jeśli jest taka możliwość, lepiej wybrać nie biegać autostradą, ale drogę ziemną w parku.

Istnieje kilka rodzajów biegania. Najbardziej popularnym jest jogging, który jest wykorzystywany nie tylko przez amatorów, którzy biegają tylko dla własnej przyjemności, ale także dla wszystkich profesjonalistów. Technika joggingu jest dość prosta. Ręce powinny być zgięte w łokciach i poruszać się synchronicznie nogami. Amplituda wahania kończyn górnych jest niewielka w czasie joggingu. Czasami można obserwować, jak zawodnicy podczas biegu wykonują ruch rękami, jakby siedzieli coś przed sobą. Jest to całkowicie błędne, ponieważ zmniejsza prędkość i uniemożliwia prawidłowy ruch nóg. Również niemożliwe jest, nawet przy wolnym bieganiu, obracanie ciała z boku na bok. Długość kroków zależy od wysokości osoby i długości nóg, ale we wszystkich przypadkach jest niewielka. Siła odpychania nogi nośnej od toru nie jest duża. Kołyska, czyli ta, która została przesunięta do przodu, musi być umieszczona delikatnie, bez wbijania się w ścieżkę. Wtedy dźwięk kroków podczas biegu będzie cichy. I, oczywiście, nie można mówić nawet podczas nieśpiesznego biegu, ponieważ utracono szybkość oddychania.

Normalne bieganie opiera się na tych samych zasadach. Ręce muszą pomagać w poruszaniu się i nie przeszkadzać. Trudno jest dokładnie zmierzyć kąt i wielkość amplitudy dla biegnącego człowieka, więc nie podamy tych liczb. Zauważamy tylko, że muszą poruszać się tam iz powrotem bardziej niż od lewej do prawej. Przy równomiernym ruchu ich ruchy są jednolite, a sprint zwiększa amplitudę. Biegacz zdaje się odsuwać dłonie od powietrza, pomagając stopom w zwiększaniu prędkości. Podczas biegania na duże odległości, napięcie narasta w twoich rękach. Dlatego zaleca się od czasu do czasu na kilka sekund obniżanie ich i strząsanie.

Technika biegu na dowolną odległość zależy bezpośredniood treningu stóp, szczególnie stopy i elastyczności więzadeł. Stopa biegaczy powinna być bardzo mocna, ponieważ przy właściwym przejeździe ma ona lwią część ładunku. Stopę stopy należy opuścić na ścieżkę tylko na stopę, a nie na całą stopę. Po pierwsze, nacisk wzrasta, a co za tym idzie szybkość, a po drugie, mięśnie i kości stopy nie doznają obrażeń. Dlatego stopa musi być wytrenowana, lub, jak mówią sportowcy, huśtawka. Osiąga się to dzięki serii ćwiczeń. Najłatwiej jest wykonywać ćwiczenia na ciele na przemian na stopie prawej i lewej nogi.

Widoczna jest piękna poprawna technika jazdykiedy sportowiec, wykonując ruchy bieżni, wysoko podnosi ją w kolanie, prostuje się i delikatnie kładzie na ścieżce. Skok jest dłuższy i prędkość jest większa. Aby nauczyć się biegać, musisz mieć dobrą prasę. Pomaga to również ćwiczenie polegające na powolnym (prawie deptanie na miejscu), które porusza się do przodu, ale jednocześnie podnosząc kolana wysoko. Pomóc tutaj może inna osoba, wyprzedzając sportowca na określonej wysokości, ich dłonie. Wykonawca ćwiczenia powinien za każdym razem uderzyć kolanem w dłonie.

Jest to również bardzo ważne dla dobrego biegaczajego więzadła są elastyczne. Jeśli nie są dobrze wyszkoleni, sportowiec nie może kołysać stopą z odpowiednią amplitudą, co oznacza, że ​​jego prędkość będzie niska.

Technika biegania na krótkich dystansach maniektóre funkcje, które pozwalają wygrywać z dużą prędkością. Kiedy zawodnik biegnie 100 lub 200 metrów, nie ma prawie czasu na rozproszenie. Raz na poduszkach, nie trzeba przechylać głowy. Bardziej poprawne jest utrzymywanie go lekko podniesionego. Miednicy w pozycji "na start" nie można podnieść bardzo dużo, ani nie można jej znacznie obniżyć. Ze słowem "uwaga" miednica jest lekko uniesiona, atleta w tym momencie powinna być podobna do ściśniętej sprężyny, gotowa w każdej chwili z siłą prostującą. Całkowite wyprostowanie ciała podczas podnoszenia z klocków najlepiej wykonywać po 3-4 krokach. W ruchach stóp, musisz dołożyć wszelkich starań, ponieważ odległość jest krótka, a taki napięty do mięśni tryb będzie trwał tylko kilka sekund. Noga do joggingu powinna odepchnąć z największą możliwą siłą od toru, mahovaja wykonać szeroki ruch do przodu, szybko umieścić na podporę, a w następnej chwili staje się jogging. Ruchy rąk powinny maksymalnie pomagać stopom w zwiększaniu prędkości, dla których należy wykonywać synchroniczne rozbłyski o szerokiej amplitudzie, a nie w całym ciele.

Technika prowadzenia na długich dystansach jest zbudowanazdolność mięśni nóg i całego ciała do wytrzymania długiego obciążenia. Na dużej odległości jest miejsce na rozproszenie, a na koniec zawodnik musi być w stanie prawidłowo rozłożyć swoje siły. Szybki start jest potrzebny, aby zająć bardziej korzystne miejsce wśród rywali w wyścigu. Wykończenie na długich dystansach zwykle rozpoczyna się od metrów 100-120 na wyjściu z ostatniej tury. Tutaj w bardziej korzystnej sytuacji znajdzie się zawodnik, który znajduje się w pierwszej trójce i znajduje się na pierwszym torze. Ci, którzy są na innych torach, na zakrętach będą musieli podjąć dodatkowe kroki. Z tego samego powodu wyprzedzanie rywali powinno odbywać się tylko na stronach bezpośrednich.