Czym jest autystyczne myślenie?

Autystyczne myślenie to złożony umysłzaburzenie charakteryzujące się najwyższym stopniem samoizolacji. Do jego głównych cech należy wycofywanie się z kontaktów z rzeczywistością i ubóstwem emocjonalnego spektrum. Ludzie cierpiący na tę chorobę charakteryzują się nieprawidłowymi reakcjami i brakiem interakcji ze społeczeństwem.

Problemy z komunikacją

Czym jest autystyczne myślenie? Nie jest trudno go rozpoznać. Ma szereg charakterystycznych objawów, wśród których eksperci określają następujące elementy.

Mowa pacjentów jest słabo rozwinięta. Mają trudności z rozumieniem i odtwarzaniem słów. Często tacy ludzie powtarzają dźwięki i zwroty słyszane od innych lub w telewizji. Nie rozumieją istoty złożonych konstrukcji syntaktycznych.

O wiele łatwiej jest im zareagować na monosylabicznośćsugestie ("jedz", "idź", "wstań" itp.). Abstrakcyjne myślenie o autyzmie jest również zahamowane. Najczęściej objawia się to w tym, że pacjenci nie rozumieją takich części mowy, jak np. Zaimki (twoje, to, nasze, itp.). Najczęściej na egzaminie podstawowym rodzice skarżą się, że ich dziecko nie może w pełni się komunikować. Ten problem zaczyna się objawiać w drugim roku życia dziecka.

Bezkontaktowy

Człowiek, którego świadomość pochłonęła myślenieautystyczny, zachowuje się tak, jakby jego postrzeganie otaczającego go świata zostało zakłócone. Z boku wydaje się, że jest głuchy i ślepy. Trudno środowisku przyciągnąć uwagę pacjenta. Nie patrzy w oczy rozmówcy i nawet się nie odwraca, gdy ma na imię. Dokładne badanie nie wykazuje żadnych problemów na poziomie fizjologicznym.

Autorzy nie tworzą bliskich związków, nawet zczłonkowie rodziny. Odchylenie to można zauważyć już w pierwszych miesiącach życia. W tym czasie dziecko nie naciska na swoją matkę, gdy trzyma go w ramionach. Potrafi nawet przeciwstawić się kontaktowi fizycznemu - odciążyć plecy i spróbować wymknąć mu się z ramion.

Te dzieci nie lubią zabawek, jak zwykłe dzieci. Bawią się przy użyciu swoich metod: obracają koła maszyn, skręcają linę, wbijają się w usta lalek. Odchylenia te można zaobserwować w drugim roku życia.

Gry z innymi są poważnie ograniczone lub ogólniesą nieobecni. Dziecko może nie być zainteresowane taką zabawą lub po prostu nie mieć niezbędnych umiejętności. Zwykle nie zwraca uwagi na innych. Jedyny wyjątek to prymitywne gry typu "give-take".

Autystyczne myślenie wymazuje zdolnośćsamoobsługa. Pacjenci są trudni do ubierania się, idą do toalety. Odważnie reagują na niebezpieczeństwo. W związku z tym dzieci te wymagają stałego nadzoru. Rodzice są zobowiązani do ochrony przed poważnymi obrażeniami, które można uzyskać nawet podczas najbardziej zwyczajnego spaceru po ulicy.

Ataki gniewu

Dla osób z autyzmem,agresywne zachowanie i nieprzewidywalne wybuchy wściekłości. Często potrafią skierowad to okrucieństwo na siebie. Pacjenci gryzą ręce, uderzają głowami o ścianę, podłogę lub meble, uderzają pięściami w twarz. Czasami niewłaściwe zachowanie jest kierowane do innych. Większość rodziców skarży się na grubiaństwo takich dzieci, emocjonalne eksplozje, ostrą reakcję na odmowy i zakazy.

Pacjenci z autyzmem mogą wykonywać unikalneczynności rytualne. Na przykład przechodzą z boku na bok, klaszcząc w dłonie, skręcając przedmioty w dłoniach, patrząc równomiernie na jasne światło lub łopaty wentylatora, układając różne rzeczy w rzędzie, kucając lub obracając się przez długi czas.

Wyjątki od zasad

U wielu pacjentów autystyczne myślenie niecałkowicie, ponieważ istnieje pojęcie tak zwanych umiejętności odłamków. Jest to rodzaj "wysepek" odpowiedniego zachowania, które zachowały się w ich umysłach. Zjawisko to przejawia się w różnych sytuacjach.

Tacy ludzie mogą się rozwijać bez opóźnień inauczyć się chodzić już w wieku piętnastu miesięcy. Nierzadko zdarza się, że dzieci mają wysoki poziom rozwoju motorycznego, idą bez problemów i nie tracą równowagi.

Pamięć, namiętności, lęki

Kiedy lekarz diagnozuje autyzm, on szukaoznaki normalnej pamięci. Dziecko może więc powtarzać dźwięki dla innych lub symulować to, co usłyszy w telewizji. Jest także w stanie zapamiętać szczegóły tego, co widzi.

Rozwija niektóre zainteresowania: gry z różnymi przedmiotami, zabawkami mechanicznymi lub akcesoriami domowymi. Ktoś interesuje się muzyką i tańcem. Niektórzy mogą dodawać układanki, takie jak cyfry i litery, i tak dalej.

Autorzy mają małe, ale specyficzne obawy, które istnieją mniej czasu niż u zdrowych ludzi. Tak więc, pacjent może być przestraszony przez głośny dźwięk odkurzacza lub klaksonu samochodu.

Wskazówki dla bliskich

Autystyczne myślenie jest poważnediagnoza medyczna, którą może dostarczyć jedynie psychoneurolog. Aby zabieg mógł być przeprowadzony zgodnie z prawidłowym schematem, osoba musi przejść pełne badanie. Następnie lekarze wraz z psychologami są zaangażowani w opracowanie indywidualnego planu zwalczania tej choroby. Kluczem do sukcesu w konfrontacji z problemem jest cierpliwość, życzliwość i wiara w sukces leczenia.

Od rodziców wymaga się stworzenia dla dzieckamaksymalny komfort emocjonalny. Muszą zaszczepić dziecku poczucie bezpieczeństwa. Kolejnym etapem pracy jest nauczenie dziecka nowych form zachowań i podstawowych umiejętności adaptacji do środowiska.

Zamknij powinien zrozumieć, że jest niezwykletrudno jest wchodzić w interakcję ze światem zewnętrznym. Autystyczne i realistyczne myślenie to dwie polarne koncepcje. Native powinien stale obserwować pacjenta, wyjaśniać mu wszystko, co robią lub mówią. Dzięki temu pomogą autystom poszerzyć swoje poglądy na rzeczywistość i zachęcić go do wyrażania uczuć słowami.

Specjalne podejście

Nawet pacjenci, którzy nie wiedzą, jak rozmawiać, zz radością wykonuj różne zadania o charakterze niewerbalnym. Muszą uczyć gry lotto, układania puzzli, rozwiązywania zagadek. Bardzo ważne jest rozwijanie zdolności osoby do komunikowania się z innymi i robienia czegoś z nimi.

Kiedy autysta zwraca uwagę na coś w rodzajuobiekt, musisz podać jego nazwę, trzymajmy za to ręce. W ten sposób można wykorzystać dużą liczbę analizatorów - dotyk, wzrok, słyszenie jednocześnie i zaatakować autystyczne myślenie. Psychologia człowieka twierdzi, że pacjenci muszą powtarzać imiona rzeczy wiele razy, wyjaśniać ich cel, dopóki nie uczynią ich częścią postrzegania świata.

Igoterrapia

Jeśli dziecko jest całkowicie pochłonięte przez jakiś rodzajwedług zawodu możesz dokładnie uzupełnić swoje działanie wyjaśnieniami. Bardzo ważne jest, aby w tym samym czasie dotykał on danego podmiotu (na przykład lustra). Pomoże to dziecku, które nie mówi, pokonać wewnętrzną barierę ciszy i nauczyć się nowego słowa.

Kiedy mały pacjent wychodzi z głowąmanipulowanie obiektami, konieczne jest nadanie sensu tej czynności. Na przykład, układanie kostek z rzędu można nazwać budowaniem pociągu. Odbywa się to w celu zmniejszenia zaburzeń psychicznych, autystycznego zachowania dziecka.

W terapii gier musisz zastosowaćktóre mają określone proste zasady. Nie jest konieczne odwoływanie się do rozrywki fabularnej, wymagającej rozmów. Każda zabawa powinna być powtarzana raz za razem, wyjaśniając każdy jej krok. W ten sposób można osiągnąć, że ta gra stanie się jednym z rytuałów uwielbiających autyzm.

Problemy, które powodują autyzmmyślenie, konieczne jest rozwiązanie bez pośpiechu. Przedtem musisz wyznaczyć konkretne cele: pozbyć się lęków, kontrolować agresję, nauczyć się interakcji z innymi.

Bardzo ważne jest, aby dzieci oglądały kreskówki, których postacie mają wyrazisty, wyrazisty wyraz twarzy. Trudno jest im zidentyfikować mimikę twarzy, a ta metoda pomoże poradzić sobie z tym problemem.

Najlepsza kreskówka o silnikuTom, Shrek, itp. Zaproponuj dziecku, aby odgadł, w jakim nastroju ta lub ta postać, robi zamrożenie klatki. Niech spróbuje przedstawić tę emocję na własną rękę.

Jeśli dziecko wejdzie w siebie, rozprasz go, odegraj wyraz twarzy. Twoja twarz powinna działać bardzo ekspresyjnie, aby ułatwić mu odgadnięcie tego, co pokazujesz.

Występy

Autystyczne myślenie u dorosłych można leczyćpoprzez ich udział w przedstawieniach teatralnych. Na początku energicznie opierają się próbom wprowadzenia ich do gry. Ale dzięki przejawowi wytrwałości i stosowaniu zachęty pacjent nie tylko odważy się to zrobić, ale także czerpie przyjemność z tego, co się dzieje.

Przydaje się również opowiadanie różnych historiibohaterowie pozytywni i negatywni. Tak więc pacjent nauczy się podświadomie rozumieć, co jest dobre, a co złe. Możesz grać takie historie z udziałem ludzi lub używać lalek. Należy wyjaśnić, że każdy w tym widoku ma swoją rolę. Te występy muszą być wykonywane wielokrotnie i za każdym razem dodawać coś nowego.