Temat pamięci znajduje się w tekstach Tvardovsky'ego. Wojskowe teksty Tvardovsky'ego
Jednym z istotnych i jednocześnie sprzecznychpostacie w sowieckiej literaturze stały się AT Tvardovsky, wiersze i wiersze, które odróżniają bliskość od ludowej mowy i folkloru, szczególną indywidualność i wyjątkowość. Wartości rodzinne i Wielka Wojna Ojczyźniana, wspomnienie żołnierzy, którzy zginęli w bitwach o Ojczyznę, są być może najważniejszymi aspektami pracy poety. Był świadkiem dekulakyzacji, aprobaty i potępienia totalitarnego systemu Stalina, uczestnika fińskiej i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Bogate doświadczenie życiowe i poleganie na rzeczywistości sprawiają, że prace Alexandra Trifonovicha są niezwykle popularne wśród czytelników.
Funkcje piosenek
Podczas pracy nad dziełami Tvardovsky'egoOpierając się na najlepszych tradycjach folklorystycznych, wziął pod uwagę cechy rosyjskiego charakteru. Dlatego jego wiersze są proste i zrozumiałe dla każdego czytelnika. Tak, a bohater liryczny, z reguły, pochodzi z ludzi, którzy początkowo powodują szacunek i miłość od autora. Sam poeta uważał, że głównym tematem jego pracy był temat pamięci, zawsze aktualny. W tekstach Tvardovsky'ego odzwierciedlają się refleksje na temat rodzinnej rodziny, wydziedziczonej i deportowanej, kiedy przyszły poeta był jeszcze młody. Na przykład w wierszu "Bracia" słyszymy cierpienie i tęsknotę za bliskimi ludźmi, z którymi musiał żyć osobno. Ale temat pamięci w tekstach Tvardowskiego o wojnie jest szczególnie jasny.
Przednia kronika
Wszyscy wiedzą, że poeta uczestniczył w fińskimkampania z końca lat 30-tych. Po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej udał się na front jako korespondent, ale zawsze był na linii frontu. Poeta w pełni poznał wszystkie trudności życia żołnierza polowego i opowiedział o tym swoim czytelnikom.
Wojskowe teksty Tvardovsky'ego są wszechstronne. Są to publicystyczne wiersze, które przemawiają do walki z nienawistnym wrogiem ("Żołnierz frontu południowego", "Partyzanci Smoleńska"). I małe wiersze fabularne, przypominające "powieści" o bohaterskich czynach ("The Tankman's Story") lub życiu żołnierza ("Army Shoemaker"). Wreszcie refleksja poetycka, nasycona bólem dla losów ludzi i całego kraju ("Dwie linie"). Ale najważniejsze, że ich łączy - świadomość autora osobistej odpowiedzialności za zachowanie pamięci o tych, którzy oddali życie za wyzwolenie kraju. Ta myśl nigdy nie opuściła Aleksandra Trifonovicha jako człowieka i stała się głównym motto poety Tvardovsky'ego.
"Jestem zabity pod Rżewem": liryczny bohater i główna idea
Wiersz napisany kilkakilka miesięcy po zakończeniu wojny po raz pierwszy miał nazwę "Wojownicza Wola". To nie jest przypadek, ponieważ opowiadanie w nim prowadzone jest w imieniu żołnierza, który zginął w bitwach na Rżew. Bohater liryczny jest uogólnionym wizerunkiem żołnierza-wyzwoliciela, który zwracając się do wszystkich, którzy przeżyli, zauważa: "Powinieneś był stanąć, bracia, ..." Tak więc, nawet po śmierci rosyjskiego żołnierza, losy towarzyszy i kraju są niepokojące. I nie ma żadnych wyrzutów w jednym wierszu za to, że umarł, podczas gdy inni pozostali przy życiu. W końcu ta ofiara nie jest daremna.
To jest wojskowy tekst Tvardovsky'ego. W obliczu wielkiej katastrofy beton jest rozmazany i staje się powszechny. A takie przeciwstawne wartości, takie jak śmierć i wieczna nieśmiertelność, strata i niezapomniany wyczyn, splatają się tak, że są nierozdzielne od siebie nawzajem.
"Książka o wojowniku"
Najbardziej znany produkt AT Tvardovsky stał się wierszem "Wasilij Terkin", stworzonym w czasie wojny. Wydaje się, że obraz dzielnego żołnierza, maszerowały razem z autorem całej bitwy drogę do 42 th do 45 th lat i uosabia najlepsze cechy narodu rosyjskiego. Terkin jest zawsze w środku, dostaje się do różnych zadrapań, ale nie zniechęcaj się, nie tracić nadziei i wiary, znalezienie drogi wyjścia z najtrudniejszych sytuacji. W tym samym czasie bohater często odczuwa ból i gorycz, może nawet płacze, podkreśla Tvardowski.
Wiersze wierszy brzmią też zabawnie i energiczniewypełnione są niewysłowionej goryczą i poczuciem straty, jak w rozdziale „Crossing”: „Ludzie są ciepłe, salon / Went na dno ...” i czerwona nitka przez cały poemat idzie tematykę pamięci tych, którzy na zawsze opuścił leżąc na polu bitwy. Dlatego obowiązkiem każdego człowieka - nigdy nie zapomnę wielką cenę zapłaconą przez narodu radzieckiego dla pokojowej przyszłości.
Wiersze AT Tvardovsky'ego
Kolektywizacja i dekulakyzacja ("KrajMrówki „), Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i bohaterstwie ludzi (” Wasilij Terkin „),” odwilż „pod Chruszczowa (” Na odległej - odległość „), Obalanie kult osobowości i totalitaryzmu (” ludzka pamięć „) - główne etapy historycznego rozwoju kraju 20-60-tych XX wieku, stała się częścią losu Twardowskiego i znalazły odbicie w jego wierszach. Autorka odtwarza stronice dzieła przeszłości, aby przypomnieć jego współczesnych, że każdy z nas jest odpowiedzialny za to, co dzieje się z ludźmi i kraju. Najwyraźniej ten pomysł został zrealizowany w ostatnim wierszu.
"Z prawa do pamięci"
Praca była przez długi czas zabroniona. Jego kompozycja, składająca się z 3 części, wprowadza czytelnika w życie poety, jego młodzieńczych marzeń i nadziei. A co najważniejsze - Aleksander Trifonovich otwarcie mówi o tragedii, jaka spadła na wioskę w latach 30. XX wieku. Wtedy jego ojciec, ciężko pracujący, został zdekulakowany i wygnany. Tak więc temat pamięci w tekstach Tvardowskiego częściowo zamienia się w synowską pokutę nie tylko przed swoją rodziną, ale także przed całym chłopstwem rosyjskim. Tak jak werdykt, w wierszu skierowanym do "przywódcy narodów" i tak zwanych "milczących" brzmią słowa: "... kazano im zapomnieć po cichu ... Ale był to wyraźny ból / Dla tych, których życie zostało odcięte". Autor zapamiętuje osoby, które znał osobiście, dzięki czemu praca jest wiarygodna.
Wiersz jest głównie poświęcony młodzieży ibrzmi jak wieczne przypomnienie, że historii nie da się podzielić na segmenty. Że wszystko jest ze sobą powiązane, a przeszłość może być powtórzona w teraźniejszości lub w przyszłości. Dlatego nazwa wiersza jest już zadeklarowana jako główny temat pamięci.
