Nikolai Ivanovich Lobachevsky: krótka biografia, osiągnięcia, odkrycia
Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski - wybitny rosyjski matematyk, przez cztery dekady - rektor Uniwersytetu Kazańskiego, działacz edukacji publicznej, twórca geometrii nieeuklidesowej.
Ten człowiek, który przez kilkadziesiąt lat wyprzedzał swój czas i pozostał niezrozumiałym współczesnym.
Biografia Łobaczewskiego Nikołaja Iwanowicza
Nicholas urodził się 11 grudnia 1792 r. Wbiedna rodzina małego urzędnika Iwana Maksimowicza i Praskojej Aleksandrownej. Miejsce narodzin matematyka Nikołaja Iwanowicza Łobaczewskiego - Niżny Nowogród. W wieku 9 lat, po śmierci ojca, został przewieziony przez matkę do Kazania, aw 1802 roku przyjęty do miejscowego gimnazjum. Po ukończeniu studiów w 1807 r. Mikołaj stał się studentem nowo założonego Kazańskiego Uniwersytetu Imperialnego.
Pod kuratelą MF Bartels
Szczególna miłość do nauk fizycznych i matematycznychprzyszły geniusz zdołał zaszczepić Grigorija Iwanowicza Kartashevsky'ego - utalentowanego nauczyciela, który znał i doceniał jego pracę głęboko. Niestety, pod koniec 1806 roku, z powodu nieporozumień z kierownictwem uniwersytetu "za okazanie ducha nieposłuszeństwa i braku porozumienia" został zwolniony ze służby uniwersyteckiej. Mikhail M. Bartels, nauczyciel i przyjaciel słynnego Karla Friedricha Gaussa, rozpoczął kursy matematyki. Przybył w 1808 roku w Kazaniu, objął patronatem uzdolnionego, ale biednego studenta.
Nowy nauczyciel zatwierdził sukcesy Łobaczewskiego,który pod jego nadzorem studiował tak klasyczne dzieła jak "Teoria liczb" Karla Gaussa i "Mechanika niebieska" francuskiego naukowca Pierre-Simona Laplace'a. Za nieposłuszeństwo, wytrwałość i znaki bezbożności w starszym kursie nad Mikołajem zawisło prawdopodobieństwo potrącenia. To patronat Bartelsa przyczynił się do usunięcia niebezpieczeństwa zbliżającego się do utalentowanego studenta.
Uniwersytet Kazański w życiu Łobaczewskiego
W 1811 roku na końcu uniwersytetuŁobaczewski Nikołaj Iwanowicz, którego krótka biografia wzbudza szczere zainteresowanie wśród młodszego pokolenia, został zatwierdzony przez mistrza matematyki i fizyki i pozostawiony w szkole. Dwa badania naukowe - algebry i mechaniki, przedstawione w 1814 r. (Wcześniejsza kadencja), doprowadziły do jego powstania w profesorze nadzwyczajnym (profesorze nadzwyczajnym). Ponadto Lobachevsky Nikołaj Iwanowicz, którego osiągnięcia zostaną następnie poprawnie oszacowane przez potomków, sam zaczął angażować się w nauczanie, stopniowo zwiększając zakres kursów przez niego prowadzonych (matematyka, astronomia, fizyka) i poważnie zastanawiając się nad restrukturyzacją zasad matematycznych.
Nowe zamówienia Magnitsky'ego
Mając na celu tłumienie wolnomyślicielstwa i rewolucjonizmuw społeczeństwie, rząd Aleksandra I zaczął polegać na ideologii religii z jej mistycznymi i chrześcijańskimi naukami. Pierwszymi ważnymi testami były uniwersytety. W marcu 1819 roku ML Magnitsky, przedstawiciel zarządu głównego, który zadbał o własną karierę, przybył do wyższej szkoły Kazana z rewizją. Na podstawie wyników jego badania sytuacja na uczelni okazała się wyjątkowo godna ubolewania: niedostateczne wykształcenie uczniów tej placówki pociągało za sobą wyrządzenie szkody społeczeństwu. Dlatego uniwersytet musiał zostać zniszczony (publicznie zniszczony) - z myślą o pouczającym przykładzie dla pozostałych.
Jednak Alexander zdecydowałempopraw sytuację z rąk tego samego inspektora, a Magnitsky ze szczególną gorliwością zaczął "porządkować" w murach instytucji: zawiesił 9 profesorów z pracy, wprowadził ścisłą cenzurę wykładów i surowy reżim koszarowy.
Szeroka aktywność Łobaczewskiego
Biografia Łobaczewskiego Nikołaja Iwanowiczaopisuje trudny okres ustanowionego na uniwersytecie systemu policyjno-kościelnego, trwającego 7 lat. Siła nieposłusznego ducha i bezwzględne zatrudnienie naukowca, który nie pozostawił ani jednego wolnego czasu, pomogły wytrzymać trudne próby.
Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski zastąpił Bartelsa,którzy opuścili mury uniwersyteckie i nauczali na wszystkich kursach z matematyki, kierowali także fizycznym gabinetem i czytali ten przedmiot, uczyli studentów astronomii i geodezji, podczas gdy IM Simonov był na wycieczce dookoła świata. Ogromne dzieło zostało przez niego zainwestowane w uporządkowanie bibliotek, a zwłaszcza wypełnienie ich części fizycznej i matematycznej. Po drodze, matematyk Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski, będący przewodniczącym komisji budowlanej, nadzorował budowę głównego budynku uniwersytetu i przez pewien czas pełnił funkcję dziekana wydziału fizyki i matematyki.
Geometria nieeuklidesowa Łobaczewskiego
Ogromna liczba spraw bieżących, szerokanauczanie, administracyjne i prace badawcze nie staje się barierą dla kreatywności matematyki: z jego pióro przyszedł 2 podręczniki dla szkół średnich - „Algebra” (skazany za korzystanie z systemu metrycznego) oraz „geometrii” (niepublikowany). Ze strony Magnickiego ustanowiono ścisły nadzór dla Nikołaja Iwanowicza, z powodu jego bezczelności i pogwałcenia ustalonych instrukcji. Jednak w tych warunkach, działająca upokarzające godności ludzkiej, Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky ciężko pracował nad ścisłym budowy fundamentów geometrii. Wynikiem takiej żmudnej pracy naukowców było odkrycie nowej geometrii, idealny na drogach radykalnej rewizji pojęć epoki Euklidesa (III wpne. E.).
Zimą 1826 r. Był matematykiem rosyjskimsporządzono raport na temat zasad geometrycznych, przekazany opinii kilku wybitnych profesorów. Jednak oczekiwany przegląd (ani pozytywny, ani nawet negatywny) nie został otrzymany, a rękopis cennego raportu nie dotarł do naszych czasów. Naukowiec umieścił ten materiał w swojej pierwszej pracy "O zasadach geometrii", opublikowanej w latach 1829-1830. w "Kazańskiej Gazecie". Oprócz przedstawienia ważnych odkryć geometrycznych, Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski opisał udoskonaloną definicję funkcji (wyraźnie określającą jej ciągłość i odmienność), niezaprzeczalnie przypisywaną niemieckiemu matematykowi Dirichletowi. Naukowcy dokonali również dokładnych badań serii trygonometrycznych, oszacowanych kilka dekad później. Utalentowany matematyk jest autorem metody numerycznego rozwiązywania równań, która z czasem stała się nieuczciwie znana jako "metoda Greffa".
Lobachevsky Nikolay Ivanovich: interesujące fakty
Inspektor Magnitsky, który od kilku latstrach przed ich działaniami, czekał na nie dający się zbyć los: za liczne nadużycia ujawnione przez specjalną komisję audytu, został zwolniony i zesłany na wygnanie. Michaił Nikołajewicz Musin-Puszkin został mianowany kolejnym zarządcą placówki oświatowej, któremu udało się docenić czynną działalność Nikolaja Łobaczewskiego i polecił go na stanowisko rektora Uniwersytetu Kazańskiego.
Przez 19 lat, od 1827 roku,Łobaczewski Nikołaj Iwanowicz (zdjęcie pomnika w Kazaniu patrz wyżej) ciężko pracował na tym stanowisku, szukając świtu swego ukochanego dziecka. Na koncie Łobaczewskiego - wyraźna poprawa poziomu aktywności naukowej i edukacyjnej w ogóle, budowa ogromnej liczby budynków biurowych (gabinet fizyczny, biblioteka, laboratorium chemiczne, obserwatorium astronomiczne i magnetyczne, teatr anatomiczny, warsztaty mechaniczne). Również rektor jest założycielem ścisłego czasopisma naukowego "Uchenye zapiski Kazanskogo Universiteta", który zastąpił "Kazan Gazette" i po raz pierwszy opublikowany w 1834 roku. Równolegle z rektorem przez osiem lat Nikołaj Iwanowicz prowadził bibliotekę, był zaangażowany w działalność dydaktyczną, pisał instrukcje dla nauczycieli matematyki.
Zasługi Łobaczewskiego nie można mu przypisaćszczera serdeczna troska o uniwersytet i jego studentów. Tak więc w 1830 roku udało mu się wyizolować terytorium treningowe i przeprowadzić dokładną dezynfekcję w celu ratowania kolektywu instytucji edukacyjnej przed epidemią cholery. Podczas najstraszniejszego pożaru w Kazaniu (1842 r.) Udało mu się uratować prawie wszystkie budynki edukacyjne, instrumenty astronomiczne i materiały biblioteczne. Nikolai Iwanowicz otworzył także bezpłatną wizytę w bibliotece uniwersyteckiej i muzeach dla szerokich mas i zorganizował klasy popularnych tematów naukowych dla ludności.
Dzięki niesamowitym wysiłkom Łobaczewskiego, autorytatywny, pierwszorzędny, dobrze wyposażony Uniwersytet Kazański stał się jedną z najlepszych instytucji edukacyjnych w Rosji.
Niezrozumienie i nieakceptowanie pomysłów rosyjskiego matematyka
Przez cały ten czas matematyk się nie zatrzymywałprowadził badania mające na celu rozwój nowej geometrii. Niestety, jego pomysły - głębokie i świeże, jak były sprzeczne z ogólnie przyjętym aksjomatem, że współcześni nie udało, a może nie chciał docenić dzieła Lobachevsky. Niezrozumienie i można powiedzieć, w pewnym stopniu mobbingu nie zatrzymał Nikołaj Iwanowicz: - „Zastosowanie geometrii wyimaginowanej niektórych całek” w 1835 roku opublikował „wyimaginowany geometrii”, a rok później Trzy lata później, świat widział najszerszym dzieło „nowych początków geometrii z pełnym teorii równolegle”, który zawierał zwięzłe, jasne izyasnenie kluczowych pomysłów.
Trudny okres w życiu matematyki
Nie uzyskać zrozumienie ich ojczystej ziemi, Lobachevsky postanowił skłonić ludzi podobnie myślących za granicą.
Rząd Mikołaja, którego nie chciałem ocenićWieloletnie prace Nikołaja Iwanowicza Lobachevsky aw 1846 usunięto go z pracy na uniwersytecie, oficjalnie nazwany przyczyna: ostre pogorszenie zdrowia. Formalnie byłemu rektorowi zaproponowano stanowisko asystenta powiernika, ale bez wyznaczenia wynagrodzenia. Krótko przed zwolnienie i pozbawienie profesorski krzesło Lobachevsky Nikolai, krótka biografia i które dziś jest badany w szkołach, zaleca Stead Kazan nauczyciel gimnazjum AF Popov, doskonale obronił pracę doktorską. Nikolai, że jest konieczne, aby nadać właściwą ścieżkę w życiu zdolność młodych naukowców, aby znaleźć i nieodpowiednie do przechowywania krzesło w takich okolicznościach. Ale, utraciwszy wszystkie na raz i to zupełnie zbędne dla samych pozycjach, Lobachevsky stracił możliwość nie tylko prowadzić uniwersytet, ale również w jakiś sposób uczestniczyć w działalności tej instytucji.
W życiu rodzinnym Łobaczewski Nikołaj Iwanowicz od 1832 r. Był żonaty z Warwarą Aleksiejewną Możejkową. W tym małżeństwie urodziło się 18 dzieci, ale tylko siedem przeżyło.
Ostatnie lata życia
Wymuszone usunięcie wszystkich jegożycia, braku akceptacji nowej geometrii, szorstki niewdzięczność z jego współczesnych, gwałtowne pogorszenie się sytuacji finansowej (z powodu upadłości małżonków zostały sprzedane za długi) i cywilny biada (strata w 1852 roku, najstarszy syn) zubożają wpływ na zdrowie fizyczne i duchowe rosyjskiego matematyka: on wyraźnie mizerny i zaczęli tracić wzrok. Ale Nikołaj Iwanowicz oślepiony Lobachevsky nie przestał uczestniczyć egzaminy, przychodzą do imprez świątecznych, uczestniczył w debatach akademickich i kontynuował pracę na rzecz nauki. Głównym dziełem rosyjskiego matematyka „Pangeometriya” został nagrany uczniowie dyktando oślepiony Lobachevskian rok przed śmiercią.
Łobaczewski Nikołaj Iwanowicz, otwarcie wktórego geometria została oszacowana zaledwie kilkadziesiąt lat później, nie była jedynym badaczem w nowej dziedzinie matematyki. Węgierski uczony Janos Boiayi, niezależnie od swojego rosyjskiego odpowiednika, przedstawił swoją wizję geometrii nieeuklidesowej na dwór kolegów w 1832 roku. Jednak jego prace nie zostały docenione przez współczesnych.
Życie wybitnego naukowca, całkowicie poświęconeNauka rosyjska i Kazański Uniwersytet zakończyły się 24 lutego 1856 roku. Lobachevsky został pochowany, a nie ujęte w trakcie jego trwania, w Kazaniu, w Arsk cmentarza. Dopiero po kilkudziesięciu latach sytuacja w świecie nauki zmieniła się diametralnie. Ogromną rolę w rozpoznawaniu i akceptacji prac Nikołaj Łobaczewski odegrały badania Henri Poincaré, Eugenio Beltrami, Felix Klein. Rozumiejąc, że geometria euklidesowa pojawiła się pełnoprawnym alternatywą do znaczącego wpływu na świecie naukowym i stanowić zachętę dla innych odważnych pomysłów w naukach ścisłych.
Miejsce i data urodzenia Nikołaja IwanowiczaŁobaczewski jest znany wielu współczesnym, którzy są związani z naukami ścisłymi. Na cześć Mikołaja Iwanowicza Łobaczewskiego nazywał się krater na Księżycu. Nazwisko wielkiego rosyjskiego naukowca to biblioteka naukowa Uniwersytetu w Kazaniu, któremu poświęcił ogromną część swojego życia. Ulice Łobaczewskiego znajdują się również w wielu rosyjskich miastach, w tym w Moskwie, Kazaniu i Lipetsku.
</ p>
