Mała litera: zasady użytkowania

Wielkie i małe litery to litery używane codziennie do pisania. Pierwsza to wielka litera (duża), a druga jest mniejsza niż jej wielkość (mała).

Trochę historii

Początkowo, tylko podczas pisaniawielkie litery, w których granice (górna i dolna) zostały jasno określone. Z biegiem czasu, rozwijały się pisane kursywą litery zyskały bardziej zaokrągloną formę. Tak powstały podstawy tak zwanego maleńkiego pisma Carolingians, które opracował naukowiec Alquin. Wykorzystali ją na dworze Karola Wielkiego, a z czasem ten list rozeszła się po całej Europie. Po raz pierwszy pojedynczy tekst zaczął zawierać małe i wielkie litery.

Wielkie i małe litery

Używanie wielkich i małych liter tojeden z najtrudniejszych problemów współczesnej pisowni rosyjskiej. Ciągła zmiana rzeczywistości pociąga za sobą zmianę w pisowni tych liter. Dlatego konieczne jest ciągłe studiowanie nowych wydań książek referencyjnych i słowników, które muszą koniecznie odzwierciedlać takie innowacje.

Ale mimo to istnieją podstawowe zasady używania wielkich i małych liter. Pomagają zrozumieć pisanie dużych i małych liter, nawet jeśli brakuje jakiegoś słowa w słowniku.

Zasady kapitalizacji

Wielkie litery są napisane:

pierwsze słowo, które znajduje się na początku zdania i tekstu;
imię, nazwisko, imię, pseudonim i pseudonim (Maksym Gorki, Serafim z Sarowa);
imię zwierzęcia (pies Ingvar, niedźwiedź Borka, kot Vaska);
wspólny rzeczownik, który działa jako postać literacka (Czerwony Kapturek);
własna nazwa geograficzna (Europa);
wspólny rzeczownik, tytuł tytułów, zawodów, tytułów stanowiących część nazwy geograficznej (Sosnovi Bor);
słowo serwisowe na początku nazwy geograficznej (Los Angeles);
indywidualna nazwa astronomiczna (Merkury, Droga Mleczna, Krzyż Południa);
wszystkie słowa, które składają się na nazwy partii politycznych, przedsiębiorstw, instytucji, firm zagranicznych, z wyjątkiem oficjalnych (Rada Bezpieczeństwa ONZ, Rada Państwa, Parlament Europejski);
wszystkie słowa składające się na oficjalne nazwy państw (Republika Czeczeńska, Republika Francuska);
pierwsze słowo nazwisk instytucji kultury i przedsiębiorstw rozrywkowych (Moscow Operetta Theater);
tytuły starszych tytułów honorowych i wyższych stanowisk, wskazane w oficjalnych dokumentach (wiceprezydent Federacji Rosyjskiej, Prezydent Stanów Zjednoczonych);
nazwy wydarzeń historycznych i epok (epokę Odrodzenia, Renesans, komunę lipcową);
słowa na początku nazwisk: Centralny, Stan, Wszechrosyjski, Międzynarodowy, Rosyjski, Światowy (Międzynarodowy Bank Monetarny);
słowa Ojczyzna, Ojczyzna, Człowiek, Nadzieja, Mądrość, Centrum itp., będące w szczególnym użyciu stylistycznym;
zaimek (twój) jako forma uprzejmego traktowania;
nazwy książek religijnych, świąt kościelnych (Biblia, Wielkanoc, Trójca Święta);
skróty wywodzące się od ich własnych nazw (Organizacja Narodów Zjednoczonych - ONZ);
przymiotniki dzierżawcze (pytanie "którego?") zawierające sufiks -in, -ow (-ev), które powstały z ich własnych imion i pseudonimów zwierząt (książki Fediny, Raphael Madonna, wędrówki Odyssey);
nazwa dzieła literackiego, agencji prasowych i prasy, a także muszą być oznaczone cudzysłowem (powieść "Zbrodnia i kara");
nazwy i skróty nazw znaków produkcyjnych produktów technicznych ("Wołga", ZIL);
indywidualne nazwy samolotów, statków, pociągów (statek "Titanic").

Zasady używania małych liter

Mała litera jest napisana, jeśli jest składnikiem:

artykuły, przyimki, cząstki w nazwach zachodnioeuropejskich i imiona własne (Ludwig van Beethoven);
nazwiska osobiste, które dążą do celu ironicznej lub negatywnej oceny (nowo powstałe pule);
rzeczowniki utworzone z nazwisk i nazwisk osobistych (Oblomovism);
części składowe nazwy tureckiej i arabskiej, które wskazują na związek lub pozycję społeczną (al, zade, bey, aga);
nazwy jednostek miary, które podano pod nazwą naukowca (ampera);
słowa ziemia, księżyc, słońce, które nie pojawiają się astronomiczne nazwy;
przymiotniki zawierające sufiks -sk-, oznaczające przynależność, utworzone z własnych nazwisk (strony Czechowa);
tytuły i stanowiska (wiceminister, burmistrz);
skróty, utworzone z nazw zwyczajowych (uczelnia wyższa - uczelnia wyższa).

Również mała litera jest zapisana w nazwach:

epoki i okresy geologiczne, kultury i epoki archeologiczne (era mezozoiczna);
stanowiska i tytuły, organizacje międzynarodowe, a także wyższe instytucje wybrane z zagranicy (cesarz Japonii, generał dywizji, ambasador);
władze liczby mnogiej (Ministerstwo Rosji);
rasy zwierząt (keeshond psa);
instytucje, których nazwiska nie są ich nazwiskami (szkoła nr 592).

Zasady stosowania małych i wielkich liter

Po przestudiowaniu powyższych zasad możliwe jest wyodrębnienie podstawowych zasad, na podstawie których stosuje się małe i duże litery. A więc:

Wybór określonych segmentów zdań (tekstu) jest zasadą składniową.
Wybór określonych słów w tekście:

1) mała litera jest napisane w rzeczowników pospolitych, kapitalizowane - w imion - zasadę morfologiczną.

2) Wielka litera jest napisana w imionach nominalnych, obdarzonych specjalną symboliką lub pathetics (Man, Fatherland), w nazwach świąt (Nowy Rok, Dzień Zwycięstwa) - zasada semantyczna.

3) Wielka litera jest używana w skrótach składających się z pierwszych liter.

Konieczne jest rozróżnienie

Jak już wspomniano, mała litera jest zapisana w nazwach przymiotników, które zawierają sufiks -sk-, oznaczający przynależność i utworzony z nazw własnych. Dlatego "proza Puszkina" napisana jest małą literą. Ale dzierżawcze przymiotniki z przyrostkiem -sk-, mając wartość imienia na cześć czyjejś pamięci, są pisane wielkimi literami. Na przykład "Odczyty Łomonosowa".

Słowo: małe i wielkie litery

W związku z szybkim rozwojem informacjitechnologie, program Microsoft Office Word, który jest praktycznie niezbędny w procesie pracy i edukacji, zyskał szeroką popularność. Ale bardzo niewiele osób wie, jak tworzyć małe litery z wielkich liter i odwrotnie za pomocą jednego kliknięcia niektórych klawiszy.