Przepływ magnetyczny

Korzystając z linii sił, można nie tylko wskazać kierunek pola magnetycznego, ale także scharakteryzować wielkość jego indukcji.

My skonfigurowany do wykonywania linii siły, aby przez 1 Powierzchnia cm² prostopadłej indukcji wektora w pewnym momencie, liczba linii utrzymywane równe natężeniu w tym punkcie.

W miejscu, w którym indukcja pola jest większa, linie siły będą grubsze. I odwrotnie, gdy indukcja pola jest mniejsza, rzadziej i linie siły.

Tak więc, przez gęstość linii siły pola magnetycznego, ocenia się wielkość wektora jego indukcji, a w kierunku linii siły ocenia się kierunek tego wektora.

Obserwacja widm magnetycznych prądu stałego i cewki pokazuje, że po usunięciu przewodnika indukcja pola magnetycznego maleje i bardzo szybko.

Pole magnetyczne o nierównej indukcji wróżne punkty nazywa się niejednorodnymi. Niejednorodne pole to pole prądu prostoliniowego i kołowego, pole poza solenoidem, pole magnesu stałego itp.

Pole magnetyczne z tą samą indukcją we wszystkichpunkty nazywa się jednorodnym polem. Graficznie, pole magnetyczne jednorodne jest reprezentowane przez linie siły, które są równomiernie rozmieszczonymi równoległymi liniami prostymi.

Przykładem jednorodnego pola jest pole wewnątrz długiego solenoidu, a także pole pomiędzy blisko rozmieszczonymi równoległymi, płaskimi elementami biegunowymi elektromagnesu.

Produkt pola magnetycznego przenikającego obwodu aktywnego na powierzchni obwodu nazywa strumienia magnetycznego strumienia indukcji magnetycznej lub po prostu magnetyczna.

Definicja dała mu i przestudiowała jego właściwości angielski fizyk - Faraday. Odkrył, że ta koncepcja pozwala nam głębiej rozważyć zunifikowaną naturę zjawisk magnetycznych i elektrycznych.

Oznaczając strumień magnetyczny za pomocą litery Φ, obszar konturu S i kąt między kierunkiem wektora indukcyjnego B a normalnym n do obszaru konturu α, możemy zapisać następującą równość:

Ф = В S cos α.

Strumień magnetyczny jest wielkością skalarną.

Ponieważ gęstość linii sił pola magnetycznego wynosi dowolnego jej indukcji strumienia magnetycznego, równej całkowitą ilość linii sił, które przechodzą obwodu aktywnego.

Wraz ze zmianą pola zmienia się także strumień magnetyczny, który przebija kontur: gdy natężenie pola wzrasta, wzrasta wraz ze spadkiem tłumienia.

Dla jednostki strumienia magnetycznego w układzie SIstrumień, który penetruje obszar 1 m² w polu magnetycznym o indukcji 1 Vb / m², jest usytuowany prostopadle do wektora indukcyjnego. Taka jednostka nazywa się Weber:

1 WB = 1 WB / m² ˖ 1 m².

Powstaje zmienny strumień magnetycznypole elektryczne z zamkniętymi liniami pola (wirowe pole elektryczne). Takie pole przejawia się w przewodniku jako działanie sił zewnętrznych. Zjawisko to nosi nazwę indukcji elektromagnetycznej i siły elektromotorycznej, która występuje w tym przypadku - indukcja elektromagnetyczna.

Ponadto należy zauważyć, że strumień magnetycznyTo sprawia, że ​​można scharakteryzować ogólną magnes cały (lub innych źródeł pól magnetycznych). W związku z tym, jeżeli indukcja magnetyczna sprawia, że ​​jest możliwe, aby scharakteryzować jego działanie w dowolnym momencie, strumień magnetyczny - jako całości. Oznacza to, że jest to druga najważniejsza cecha pola magnetycznego. Zatem, jeżeli indukcja magnetyczna działa jako charakterystyce mocy pola magnetycznego, przy czym strumień magnetyczny - jej właściwości energetycznych.

Wracając do eksperymentów, możemy również powiedzieć, żeże każdy obrót cewki można sobie wyobrazić jako osobną zamkniętą pętlę. Ten sam obwód, przez który przechodzi strumień magnetyczny wektora indukcji magnetycznej. W takim przypadku zostanie odnotowany indukcyjny prąd elektryczny. Tak więc pod wpływem strumienia magnetycznego powstaje pole elektryczne w zamkniętym przewodzie. A następnie to pole elektryczne wytwarza prąd elektryczny.