Kakofonia to piekielne pomieszanie dźwięków

Kakofonia to chaotyczna kombinacja dźwięków pozbawionych harmonii, która zwykle powoduje, że słuchacz marszczy brwi i natychmiast podłącza do uszu.

Definicja

Pochodzenie tego słowa jest starożytne greckie. Korzeń - φωνή jest tłumaczony jako "dźwięk" i bierze udział w tworzeniu wielu leksemów związanych z charakterystyką dźwięku: megafon, gramofon, magnetofon, telefon, fonogram, fonemu, fonoteque i tak dalej. Korzeń κακός w rosyjskim tłumaczeniu oznacza "nieprzyjemny".

Potwierdza to znaczenie słowa kakofoniasynonimiczna seria, w której jest: dysonans, niezgoda, dysharmonia. Wszelkie dźwięki, które przycinają ucho, są postrzegane przez ludzkie ucho jako kakofonia. Ten ochumely chór koty w marcu, a odgłosy narzędzi dostosowywanych do widoku lub koncert, a miejskiego hałasu i kakofonia dysonansowe smyczki innych poetyckich wersów. W skrócie, przeciwieństwem wartości znacznika jest określenie „EUPHONY”, co oznacza harmonii.

Dysonans muzyczny

Kakofonia to pojęcie najbardziej związane zmuzyka. W nowoczesnej sztuce awangardowej stosuje się czasem nieporządną kupę dźwięków, z określonym celem ideologicznym i estetycznym. W roku 1936 "konceptualny" krytyk domowy Szostakowicza ze złością potępił skomplikowaną organizację dźwiękową swojej opery "Lady Makbet z Mtsenska", nazywając swą twórczość zamętem zamiast muzyką. Twórczość amerykańskiego pianisty Henry'ego Cowella, która różniła się od siebie swoistym stylem, zawiera muzyczne dźwięki polifoniczne charakteryzujące się dysonansowym dźwiękiem. To samo można powiedzieć o kompozytorze Johnie Cage'u, słynącym z wynalezienia tak zwanego "przygotowanego fortepianu". Przed koncertem muzyk przygotował instrument, umieszczając drobne przedmioty między jego strunami - monety, papier, spinacze, szpilki. W rezultacie dźwięk uzyskał niezwykłe kolory i barwę. Technika komponowania muzyki z Cage opierała się na zasadzie przypadku. Do perfekcji metoda przypadkowa trafiła do jego zwolenników - niemieckiego Stockhausena i Francuza Bouleza.

Grupa metalowa

Fani stylu heavy metalu chętnie Ci powiedzą,że "Cacophony" to także słynny amerykański zespół, którego muzyczne kompozycje stanowią dziwaczną mieszankę japońskich, arabskich i nowych europejskich melodii. Przez trzy lata swojego istnienia (1986-1989), zespół wydał dwa wysokiej jakości albumy w stylu thrash metalu i neoklasycznego metalu.

W innych obszarach

Rzeczownik "kakofonia" odnosi się do innychsfery ludzkiej działalności. W stylistyce mówią o brzydkiej i nieuzasadnionej kombinacji dźwięków w mowie. Psychiatria posługuje się tym pojęciem w służbie, gdy występują takie zaburzenia nerwowe, w których pacjent postrzega słyszalne dźwięki jako chaotyczny hałas. Metaforycznie słowo "kakofonia" oznacza rozbieżność i brak harmonii między ludźmi. Czasem są one zdeterminowane niespójnością i niekonsekwencją procesu myślowego, uczuć i pragnień jednostki. Następnie porozmawiaj o kakofonii umysłu. Kakofonia w sztukach wizualnych i architekturze można nazwać dziwacznymi i przejmującymi kombinacjami kształtów, linii i kolorów, niezwykłych dla postrzegania człowieka wychowanego na tradycyjnych próbkach kultury.

Mów poprawnie

Często można usłyszeć takie pojęcie, jak"Kakofonia dźwięków". Jest to niepoprawne, ponieważ zawiera tautologię: w merytorycznej "kakofonii", jak już widzieliśmy, już istnieje znaczenie słowa "dźwięk", stąd powyższy zwrot oznacza "kakofonię dźwięków". Używajmy poprawnie słów i pojęć, aby w naszych myślach i wypowiedziach nigdy nie było kakofonii.