AS Puszkin, "The Bronze Horseman": historia powstania wiersza

Wiersz "Brązowy Jeździec" jest jednym z najbardziej pojemnych,tajemnicze i złożone wiersze Puszkina. Napisał ją jesienią 1833 roku w słynnym Boldinie. To miejsce i czas dały niezwykłą inspirację Aleksandrowi Sergeyevichowi. Idea „Jeździec miedziany” przez Puszkina wyraźnie echa dzieł pisarzy, którzy żyli znacznie później, a poświęconych ich tworzenia w pierwszej kolejności, tematykę Petersburgu, a po drugie, zderzenie z zastrzeżeniem duże majestatyczne idei i interesów „małego człowieka”. W wierszu jest dwóch przeciwstawnych bohaterów i nierozwiązywalny konflikt między nimi.

"The Bronze Horseman": historia powstania wiersza

Puszkin intensywnie pracował nad wierszem i skończyłjest bardzo szybki - tylko przez dwadzieścia pięć października. Podczas tego owocnego okresu twórczości Aleksander pracował także w „The Queen of Spades”, pisał prozą i wierszem opowieści „Angelo”. Są organicznie pasuje i oszałamiające „Jeździec miedziany”, opowieść o stworzeniu jest ściśle związana nie tylko z realistycznymi motywacjami i dokumentuje epokę, ale także z mitologii, która rozwinęła się wokół wielkiego człowieka i miasta, spowodowane przez jego najwyższej woli.

Ograniczenia cenzury i spory wokół wiersza

"St Petersburg historia", więc jej autorgatunek został ocenzurowany przez samego cesarza Mikołaja I, który zwrócił rękopis z dziewięcioma znakami ołówkowymi. Udaremnione przez poetę opublikowany tekst wprowadzenia do poematu „Jeździec miedziany” (historia poetyckiej opowieści w cieniu tego faktu) z wymownym pustki w znakach miejsce cara. Później jednak Puszkin przepisał te miejsca, ale tak, że znaczenie w nich zainwestowane nie zmienia się. Imperator niechętnie zezwolił na wydanie wiersza The Bronze Horseman. Historia produktu jest związana z gorącym kontrowersji wokół rozszerzonej wiersz po jej wydaniu.

Punkty widzenia krytyków literackich

Debata nie zakończyła się do dziś. Tradycyjnie mówi się o trzech grupach interpretatorów wiersza. Pierwsza grupa obejmuje naukowców, którzy twierdzą, „publiczny” aspekt, który świeci poemat „Jeździec miedziany”. Ta grupa krytyków literackich, prowadzony przez wissarion bielinski przedstawiła wersję, że poemat Puszkina okazała śmiertelne dla prawo wykonywania sprawami kraju, poświęcając interesy i sam prosty dyskretny człowiek życie.

Humanistyczna interpretacja

Przedstawiciele innej grupy kierowanej przez poetęValery Bryusov, profesor Makagonenko i inni autorzy, całkowicie przyjęli stronę innej postaci - Eugene'a, argumentując, że śmierci nawet jednej z najbardziej nieistotnych pod względem idei człowieka nie da się usprawiedliwić wielkimi osiągnięciami. Ten punkt widzenia nazywa się humanistycznym. Wielu krytyków literackich w ten sposób ocenia historię "The Bronze Horseman" w ten sposób, dowodem na to jest historia wiersza opartego na osobistej tragedii "małej" osoby cierpiącej na skutek wolicjonalnej decyzji władz.

Ciągły konflikt

Przedstawiciele trzeciej grupy naukowcówwyrazić system poglądów na temat tragicznej nierozwiązywalności tego konfliktu. Wierzą, że Puszkin dał obiektywny obraz w opowiadaniu "Brązowy jeździec". Ale sama historia uznała wiecznego konfliktu pomiędzy „budowniczego cudowności” autorstwa Piotra Wielkiego i „złym” Eugene - zwykłego mieszkańca miasta z jego skromnych potrzeb i marzeń. Dwie prawdy - prosty człowiek i mąż stanu - pozostają równe i nie są gorsze od innych.

Przerażające wydarzenia i wiersz "Brązowy jeździec"

Historia powstania wiersza jest zdecydowanie silnawpisuje się w kontekst kulturowy i historyczny czasu, w którym został stworzony. Był to czas sporów o miejsce osobowości w historii i wpływ wielkich przemian na los zwykłych ludzi. Temat ten niepokoił Puszkina od końca 1820 roku. Biorąc dokumenty świadczące o powodzi, które miały miejsce w Petersburgu 07 listopada 1824, na każdej drukowanej gazety, genialny poeta i myśliciel dochodzi do wielkich uogólnień społecznych i filozoficznych. Osobowość wielkiego i genialnego reformatora Piotra „put Rosję na tylnych łapach,” pojawia się w kontekście osobistej tragedii małoletniego oficjalnej Eugene z wąskimi drobnoburżuazyjnych marzeń o swojej małej fortuny, nie tak jednoznacznie wielkie i godne śpiewanie. Dlatego nie poemat „Jeździec miedziany” przez Puszkina i ogranicza się chwalić ODIC dysk, otworzyć „okno do Europy”.

Kontrastuj z Petersburgiem

Północna stolica powstała dzięki wolicjonalnemudecyzja cara Piotra Wielkiego po zwycięstwie nad Szwedami. Jego podstawą było potwierdzenie tego zwycięstwa, pokazanie siły i potęgi Rosji, a także otwarcie drogi do swobodnej wymiany kulturalnej i handlowej z krajami europejskimi. Miasto, w którym wielkość ludzkiego ducha przejawiająca się w surowej i harmonijnej formie architektonicznej, mówiącą symboliką rzeźb i pomników, było widoczne przed nami w opowiadaniu "Brązowy jeździec". Historia powstania Petersburga opiera się jednak nie tylko na wielkości. Zbudowany na "marshmallow", w którym padły kości tysięcy nieznanych budowniczych, miasto otacza groźna i tajemnicza atmosfera. Nędzne ubóstwo, wysoka śmiertelność, wyższość chorób i liczba samobójstw - to druga strona wspaniałej stolicy w czasach, gdy pisał Aleksander Puszkin. Dwie twarze miasta, ukazując się nawzajem, wzmacniają mitologiczny komponent wiersza. „Przejrzysta zmierzch” pale oświetlenie miejskich stwarza mieszkańcom poczucie, że żyją w jakimś tajemniczym i symboliczne miejsce, które może przyjść do życia, a ze złowrogim determinacji, aby przenieść zabytków i pomników. I z tym też w niewielkim stopniu składa się historia stworzenia Jeźdźca z Brązu. Puszkin, jako poeta, nie mógł powstrzymać się od takiej transformacji, której kulminacją był spisek. W pustej przestrzeni sztuki powieści żywy chodnik ograniczająca zimnej pustyni brązowy posąg pogoni zrozpaczony po stracie Sweetheart i zwinąć wszystkie oczekiwania Eugene.

Idea łączenia

Ale zanim usłyszymy, jak ziemia się trzęsiepod kopyta konia żelaza, musimy przejść przez smutnych i gwałtownych zdarzeń, które wystąpiły w nieszczęśliwym życiu Jewgienija że oskarżają wielkich budowniczych fakt, że włożył miasto na ziemi podatne na niszczące powodzie, a także uświadomić sobie, jasny i majestatyczny wpis, który otwiera „wiersz miedzi Jeździec. "

Piotr stoi na brzegu dzikiej rzeki, na falachktóra wstrząsa kruchą łodzią, a wokół szeleszczących gęstych, ponurych lasów, tu i tam są nędzne chaty "chuhontsev". Ale oko umysłu, założyciel północnej stolicy już widzi „wspaniałe miasto”, która jest podejmowana w górę „z dumą” i „bogato” over-ubrany w granitu Neva rzeki, miasta związanego z przyszłością sukcesu publicznych i wielkich osiągnięć. Puszkin nie wspomina imię Peter - cesarz wspomina używając zaimków „on”, i podkreśla dwuznaczność ODIC strukturę wejścia. Myśląc o tym, jak kiedyś „stąd” Rosja „zagrażają Szweda” wielkim przywódcą nie widzi dzisiaj „fiński wędkarz”, który wyrzucił wodę „stary” ich włóczek. Władca widzi przyszłość, w której statki są kierowane do bogatych pomostów ze wszystkich zakątków świata, ale nie zauważa tych, którzy pływają w samotnym czółnie i skuleni w rzadkich chatach na brzegu. Podczas tworzenia stanu, linijka zapomina o tych, dla których jest tworzona. I ta bolesna niekonsekwencja pielęgnuje ideę poematu The Bronze Horseman. Puszkin, którego historia nie była tylko zbiorem dokumentów archiwalnych, ale mostem wrzuconym do teraźniejszości i przyszłości, szczególnie ostro odczuwa i ekspresyjnie przekazuje ten konflikt.

Dlaczego jeździec z brązu znalazł się w ustach miedzi poety?

Chodzi oczywiście nie tylko o pisarzy z 19wiek nie dostrzegł istotnej semantycznej różnicy między brązem i miedzią. Jest to głęboko symboliczne, że to jest Brązowy Jeździec. Historia pisania wiersza w tym przypadku jest związana z biblijną alegorią. To nie przypadek, więc jest to posąg Piotra „idol” i „idol” - dokładnie te same słowa mówią autorzy Biblii, mówiąc o złote cieląt, które były w miejsce Boga żywego czczony przez Żydów. Tutaj idolem nawet nie złoto, ale tylko mosiądz - tak autor zmniejsza jasność i chwałę obrazu, połyskującej zewnętrznej olśniewającym luksusie, ale obarczona wewnątrz nie jest wartościową treść. Oto historia powstania Bronze Horseman.

Puszkina nie można podejrzewać bezwarunkowowspółczucie dla idei państwa. Niejednoznacznie jednak jego stosunek do fikcyjnej sielanki, zaprojektowany w snach Eugeniusza. Nadzieje i plany "małego człowieka" są dalekie od głębokich poszukiwań duchowych i w tym Puszkin widzi ich ograniczenia.

Kulminacja i zakończenie fabuły

Po barwnym wstępie i deklaracji miłości dlaPuszkin ostrzega miasto, że dalej będzie o wydarzeniach "strasznych". Sto lat po tym, co dzieje się na brzegu Zatoki Fińskiej, urzędnik petersburski Jewgienij wraca do domu po służbie i marzy o swojej żonie Parashy. Wraz z nim, on nie był przeznaczony, aby zobaczyć, ponieważ, podobnie jak jej skromnym domu, będzie prowadzić „bliscy rozpaczy” woda „szaleje” Newy. Kiedy element milczy, Eugeniusz pędzi w poszukiwaniu ukochanej i będzie przekonany, że już nie żyje. Jego umysł nie może znieść ciosu, a młody człowiek oszalał. Błąka się po nieproszonym mieście, staje się celem kpiny z lokalnych dzieci, całkowicie zapomina drogę do domu. W swoich kłopotach Eugene obwinia Piotra, który postawił miasto w nieodpowiednim miejscu, narażając tym samym ludzi na śmiertelne niebezpieczeństwo. W desperacji, szaleniec grozi brązowy idola: „Uzho you ..” Po tym zapalnym sumienia słyszy ciężki i dźwięczny „skakane” na bruku i widzi go wyścigi jeźdźców z wyciągniętą ręką. Po pewnym czasie Eugene znajduje martwego w drzwiach swojego domu i zostaje pochowany. W ten sposób kończy się wiersz.

Element jako pełnoprawny bohater

Jaką rolę odgrywa ten element, a który niezależy od ludzkiej woli i jest w stanie zniszczyć wszystko na ziemi? Naukowcy uważają, że dzieląc historię ludzi, łączy razy Niektóre metaforycznego łańcucha przyczynowego. Łączy w sobie dwie wątki fabuły - zewnętrzne i wewnętrzne - wydarzenie i symbolikę. Konflikt interesów wydawało się obudzić energię z elementów, które w warunkach zewnętrznych i zapobiega losu niszczy szczęście człowieka. Rozwiązanie tego konfliktu leży w tym, że luka pomiędzy wielkością ciekawymi motywami mocy i duchowej przestrzeni osobowości zwykłego człowieka został pokonany, to zamknięte. Są to problemy dzieł Puszkina „Jeździec miedziany”, historia powstania poematu i początek mistyczne serii opowiadań i powieści „St. Petersburg”, który będzie zaspokoić twórców literatury rosyjskiej XIX i XX wieku.

Wiersz i pomnik

Otwarcie pomnika Piotra Wielkiego w SenaciePlac w Petersburgu miał miejsce pod koniec lata 1782 roku. Monument, imponujący z wdziękiem i wspaniałością, został wystawiony przez Katarzynę II. Na utworzenie pomnik pracowali francuskiego rzeźbiarza Etienne Falconet, Marie-Anne Collot i rosyjski mistrz Fiodor Gordiejew wyrzeźbiony z brązu węża pod ostra kopyt konia Petrova. U stóp posągu znajdował się monolit, zwany kamieniem gromu, którego masa wynosiła nieco mniej niż dwa i pół tony (cały pomnik waży około 22 ton). Z miejsca, gdzie odkryto gruzę i uznano ją za odpowiednią do pomnika, kamień był ostrożnie noszony około czterech miesięcy.

Po publikacji wiersza Aleksandra PuszkinaBohater, którego poeta wykonał ten szczególny pomnik, rzeźba została nazwana Brązowym Jeźdźcem. Mieszkańcy i goście Sankt Petersburga mają doskonałą okazję do kontemplacji tego zabytku, który bez przesady można nazwać symbolem miasta, niemal w dziewiczym zespole architektonicznym.