Henry Longfellow: Biografia i kreatywność

Twórczość Henry'ego Longfellowa jest już znanalub mniej wykształcona osoba. Jego romantyczna poezja to jasna strona amerykańskiej literatury i kultury. Opowiemy Ci o losach poety, co wpłynęło na jego pracę i jakie książki powinien przeczytać każdy.

Dzieciństwo i pochodzenie

Przyszły poeta Henry Longfellow urodził się 27 lutego1807 w Portland, Maine. Jego rodzina pochodziła z Yorkshire. Przodkowie Henry'ego przybyli do Stanów Zjednoczonych w XVII wieku i przestrzegali surowych poglądów purytańskich. W małym miasteczku Portland rodzina Longfellow cieszyła się wielkim szacunkiem. Ojciec przyszłego pisarza był prawnikiem, członkiem Kongresu i zapewnił rodzinie dobrą opiekę.

Henry, od dzieciństwa, żył dobrze i mógł poświęcićTwój czas na ulubione zajęcia. Był bardzo marzycielskim i wrażliwym dzieckiem. Kiedy chłopiec usłyszał, jak w porcie żeglarze mówili po hiszpańsku, francusku, włosku, potem wyobrażali sobie odległe kraje i marzyli o podróżach i przygodach. Dużo czytał, szczególnie lubił Washington Irving. Pod wpływem tego amerykańskiego romantyczki, Longfellowa, zaczyna on próbować się w poezji. W wieku 13 lat Henryk opublikował swoje pierwsze wiersze w lokalnej gazecie miejskiej.

Edukacja:

Szkolnictwo podstawowe Henry Longfellow, biografiaktóry w młodości był związany z Portlandem, otrzymał w swoim rodzinnym mieście. Następnie wstąpił do Bowden College na Uniwersytecie Harvarda, gdzie studiował z wybitnym amerykańskim pisarzem, romantykiem Nathanielem Hawthornem.

W 1825 r. Henry ukończył studia i został przyjętyzaoferować objęcie stanowiska profesora katedry nowych języków. Aby zdać egzamin kwalifikacyjny, Longfellow udaje się na wspaniałą europejską podróż, która trwała trzy lata. Odwiedził Włochy, Francję, Hiszpanię, Anglię, gdzie studiował literaturę i języki. Potem był gotowy, aby rozpocząć nauczanie.

Nauka i nauczanie

W 1829 roku, Henry Wadsworth Longfellow, biografiaktóry był już związany z literaturą na dobre, rozpoczął pracę w Bowden College. Po 6 latach został zaproszony na stanowisko profesora na Uniwersytecie Harvarda. Zgodnie z już ustaloną tradycją, Longfellow najpierw podróżuje do Europy, gdzie w ciągu roku zwiększa kwalifikacje. Potem zaczyna pracę w Harvardzie.

Przez lata nauczania, Henry rozwinął kilkacenne z naukowego punktu widzenia kursy w dużej literaturze europejskiej, publikuje również kilka tłumaczeń dzieł literatury hiszpańskiej. Longfellow University będzie działał do 1854 r., Równolegle z nauczaniem, zajmuje się twórczością literacką.

Dzwonienie

Pragnienie literatury Henry Longfellow doświadczenie wdorastanie. Jego pierwsze eksperymenty były poetyckie, ale później próbował sam siebie w prozie. W młodości pisał wiele wierszy, ale były to tylko doświadczenia studenckie. W latach studenckich często wysyłał swoje wiersze do czasopism i gazet, a nawet publikował. W sumie w tym czasie opublikował około 40 małych wierszy. Jego wrażenia z podróży do Europy Longfellow wyłożone w prozie, był rodzajem pamiętnika podróży, zwanego "Pielgrzymka do morza". Ta praca została opublikowana w 1835 roku. Ale nadal Longfellow urodził się poeta, dlatego od końca lat trzydziestych zaczął pisać tylko wiersze.

Kreatywność

Pierwsza sława poety przyszłapublikacja wiersza "Psalm życia", próbka naiwnych tekstów. Od końca lat 30-tych regularnie produkuje zbiory tekstów, które zapewniają stabilną życiową sławę autorowi. Henry Longfellow, którego wiersze można podzielić na trzy duże grupy, przeszedł od imitatora i romansu do dojrzałego autora o żywej pozycji cywilnej.

Częścią utworów poety są tłumaczenia iimitacja europejskich autorów. Przetłumaczył na angielski "Boską komedię" Dantego, a to jest prawdziwe arcydzieło. Ta grupa zawiera wiele ballad Longfellow na tradycyjnych europejskich tematach.

Druga grupa prac Henry'ego Longfellowa to liryka filozoficzna z niewielką nutą dydaktyki. Obejmuje na przykład utwory "Ptaki wędrowne", "Głosy nocy", "Iris" i inne.

Trzecia grupa tekstów poety to jego eksperymentytworzenie narodowej epopei, obejmują słynną "Pieśń Hiawatha" i "Evangeline". Oddalone są prace Longfellowa poświęcone propagandzie idei wolności i wyzwolenia niewolników z niewoli. W latach czterdziestych wielu amerykańskich poetów przyłączyło się do ruchu abolicjonistycznego, ruchu na rzecz zniesienia niewolnictwa, ale Henry okazał się w tym temacie o wiele mniejszy niż wielu jego kolegów.

W sumie za karierę literacką Longfellowopublikował 15 zbiorów poezji, a także kilka odrębnych wierszy i wierszy. Również w jego spuściźnie znajduje się wiele przekładów i piękna antologia europejskiej poezji.

"Song of Hiawatha"

A jednak dla potomków główne osiągnięcie Henry'egoLongfellow - "Song of Hiawatha". Ten wiersz został opublikowany w 1855 roku, jego poetycki wymiar pożyczył „Kalevala” epopeję słynnego Karelian. Działka jest zaczerpnięte z twórczości rdzennych Indian amerykańskich legend. Poeta opowiada kosmogoniczne mity Aborygenów, stara się stworzyć narodową amerykańską epopeję, jak skandynawska "Edda". Praca jest nienaganna forma poetycka i elegancję stylu. Dziś "The Song of Hiawatha" - klasyka literatury amerykańskiej.

Życie osobiste

Poeta Henry Longfellow, którego biografia jest połączonaz literaturą, odniósł sukces w swojej pracy, ale niezbyt szczęśliwy w swoim życiu osobistym. Po raz pierwszy poślubił swoją koleżankę z klasy Fanny w 1831 roku. Para mieszkała razem tylko 4 lata. Jego żona zmarła podczas wspólnej podróży do Europy. Z tego małżeństwa było 1 dziecko. Za drugim razem Henryk ożenił się w 1843 roku. To małżeństwo było szczęśliwe, para miała 5 dzieci. Ale w 1861 roku żona została tragicznie zabity w ogniu. Ta psychiczna trauma pozostawiła Henry'ego z równowagi przez długi czas. W ostatnich latach poeta cierpiał na reumatyzm, ale nadal pracował. Zmarł 24 marca 1882 roku w Cambridge.