Sergey Dovlatov, pisarz: życie i kreatywność

Siergiej Dovlatov - pisarz, którego życie zostało im powiedziane podczas jego życia. Historie bohatera lirycznego w jego książkach stały się prawdziwą autobiografią.

Leningrad

W Leningradzkiej rodzinie teatralnej Donata Mechika we Wrocławiuw pierwszym roku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej urodził się syn, który później przyjął nazwisko Dovlatov. Pisarz, który stał się jednym z czytelników ostatnich dziesięcioleci, spędził pierwsze lata w Ufie. Służył w strefie, pracował w dużej gazecie w Leningradzie, służył jako sekretarz i działał jako przewodnik. W wolnym czasie pisał opowiadania. Jednak żadna z książek Dovlatova w Leningradzie nie została opublikowana. Podobnie jak w każdym innym mieście ZSRR.

Siergiej Dovlatov - autor, którego proza, jak życie,pełen smutku i autoironii. Pisząca osoba nie może porzucić działalności literackiej, ponieważ jest integralną częścią całego jego istnienia. Ale jeśli osoba, która żyje w świecie słów, nie zapewnia materialnej podstawy ukochanemu, znajduje się w trudnej sytuacji. Wyjściem z tej sytuacji dla Dovlatova była emigracja.

Nowy Jork

Zupełnie inny świat, jaki widziałem w tym amerykańskimpisarz miejski Dovlatov. Jego biografia zawiera dziesięcioletni okres pobytu na emigracji. W tych latach pracował jako dziennikarz w prestiżowej publikacji, pracował nad popularnym rosyjskojęzycznym radiem i wtedy przyszła mu do głowy. Jego dzieła były bardzo schlebiane przez wielkich współczesnych: Kurta Vonneguta, Irvinga Howe, Victora Niekrasowa, Władimira Voinovicha. Dwanaście książek Dovlatova opublikowano za granicą. Większość z nich została przetłumaczona na angielski, niemiecki i inne języki za życia autora.

Śmierć wyprzedził go karetką. Kilka metrów do szpitala. W przedwczesnej śmierci winna niedbalstwa, dzięki której we właściwym czasie nie było żadnego ubezpieczenia medycznego i losu. Na dziedzińcu szpitala dla ubogich zmarł jeden z najbardziej opublikowanych dziś, autorzy - Siergiej Dovlatov. Pisarz Igor Efimov powiedział o nim kiedyś: "Zmarł z niezasłużonej niechęci do siebie". Na cześć słynnego emigranta nazywa się jedną z ulic Nowego Jorku.

"Strefa"

Autor tej historii w jednym z listów do wydawcypowiedział kiedyś, że wydarzenia, które stały się jej podstawą, z góry wyznaczały los jego pisarza. Artysta staje się osobą, gdy ma możliwość wydobywania obrazów i fabuł z ciemnej otchłani.

W młodości jednym z ulubionych pisarzy Dołtowa byłErnest Hemingway. Oczywiście pod wpływem klasyków amerykańskich i światowych powstał unikalny styl Dovlatowa: realizm, zwięzłość, brak metafor. Jednak, jak powiedział sam autor "Strefy", chciał być tylko Czechowem. Prości ludzie i sytuacje, w których się znaleźli, interesowali go niczym innym.

Opowieść "Strefa", podobnie jak inne utwory,został po raz pierwszy opublikowany w Stanach Zjednoczonych. Książka jest odbiciem przestępczego świata, którego świadkiem był sam Dołłow. Pisarz przedstawił wydarzenia w pewnego rodzaju chaotycznym stylu. Pracując jako strażnik, zobaczył okropności i dzikość świata, w którym się znalazł. Ale udało mi się przekazać wszystko, co widziałem na papierze, po prostu bez patosu. Szczęście, przyjemność, radość, gniew, zazdrość - wszystkie te kategorie są obecne w każdym społeczeństwie. I nie ma znaczenia, kim są jego członkowie - przestępcy lub dobrzy obywatele. To, jak proste i naiwne mogą być radości i nadzieje osoby uwięzionej, w nieludzkich warunkach, można dostrzec jakiś absurd. Ale Siergiej Donatowicz, prawdopodobnie, dlatego stał się pisarzem, że udało mu się rozważyć klasyczny obraz "małego człowieka" w czasie.

"Zarezerwuj"

Siergiej Dovlatov - pisarz, którego książki stały siękontynuacja jego osobistej tragedii. Wielu autorów, którzy należą do jego pokolenia, poniosło smutny los. Nie zostali rozpoznani w swojej ojczyźnie, żyli prawie w biedzie, prześladowani byli przez funkcjonariuszy KGB. Ale dzieła Dołtowa, wbrew wszystkim ciosom losu, są przesiąknięte liryzmem i autoironią. Jest to charakterystyczna cecha jego prozy.

Kilka lat przed jego wyjazdem Dołlatow pracował wRezerwat Puszkina, w obwodzie pskowskim. Jego książki nie były drukowane. Nie było niczego, co mogłoby wspierać rodzinę. Ale prace przewodnika nie zainspirowały pisarza do stworzenia kolejnej książki autobiograficznej i wszechobecnego "małego człowieka".

W niecodziennej perspektywie autor opisuje"Rezerwy" swoich bohaterów. Szczególne miejsce zajmuje na pierwszy rzut oka drugorzędny bohater Iwan Mikhalych: człowiek pijący, ale szlachetny, skoro nie zbiera ani nawet nie oddaje butelek. Uroczy obraz wiejskiego pijaka, ekscentryczna osobowość miejscowego awanturnika, nieprzyjemna, ale szczera rozmowa w biurze urzędnika bezpieczeństwa. A wszystko to na tle ciągłych doświadczeń spowodowanych oddzieleniem od rodziny. To jest niezwykły dar Dołatowa: ważne jest, aby nie pisać, ale mówić, a im prostsze, tym lepiej.