Wiodące rośliny regionu Omsk i Omsk: historia i nowoczesność

Ważną rolę odgrywają rośliny w regionie Omsk i Omskmiejsce w gospodarce. Strategiczna lokalizacja w samym centrum kraju pozwala lokalnym firmom na nawiązanie partnerstwa biznesowego ze Wschodem i Zachodem. Region rozwinął lotnictwo, inżynierię, metalurgię, obronę i elektronikę.

Przedrewolucyjny rozwój

Do końca 19 wieku na terenie regionu Omsknie było produkcji fabrycznej, w której byłyby używane maszyny i silniki parowe. Budowa linii kolejowej w 1890 r. Zmieniła sytuację: na lewym brzegu Irtyszu w pobliżu linii kolejowej pojawił się tartak kolejowy oraz przedsiębiorstwo podkładowe i impregnacyjne. Wkrótce w pobliżu stacji zbudowano cegielnię i młyn.

Tylko w 1893 r. Istniała pierwsza fabryka w Omsku,gdzie zainstalowano silnik mechaniczny. Przed rewolucją największą produkcją była budowa pługów (dziś jest to agregat nazwany imieniem Kuibysheva).

Pierwszy pięcioletni plan

Cywilna konfrontacja po rewolucjidoprowadziły do ​​zamknięcia przedsiębiorstw. Dopiero wraz z ustanowieniem władzy Sowietów w 1919 r. Produkcja zaczęła się odbudowywać. W szczególności fabryki obróbki metali w Omsku: pierwsza fabryka mechaniczna, fabryka Energia, Red Ploughman (przed fabryką Randrup) - połączyły się w organizację Metallotrest.

W połowie lat dwudziestych największe przedsiębiorstwoRegion był syberyjską fabryką maszyn rolniczych, której liczba pracowników przekroczyła 500 osób. W 1938 r. Rada Komisarzy Ludowych ZSRR postanowiła zbudować Omsk Tire Plant, która nadal jest chlubą regionu. W tym samym okresie zbudowano fabrykę kordów i produkcję samochodów.

Okres wojskowy

Przyczynił się do tego początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianejwybuchowy rozwój przemysłu w regionie. W latach 1941-1942 Omsk przejął setki dużych i małych przedsiębiorstw ewakuowanych z dala od frontu. Filarami sektora obronnego były trzy zakłady produkcyjne:

• Omsk je zasadzić. Kujbyszew, połączony z zakładem nr 20 w komisariacie przemysłu lotniczego. Produkowali amunicję, w tym komponenty do rakiet.
• Leningrad Posadź je. Woroszyłow numer 174. Był to montaż legendarnych czołgów T-34.
• Trzy moskiewskie fabryki samolotów (później połączone z przedsiębiorstwem lotniczym "Polet") uruchomiły produkcję samolotów Tu-2 i Jak-9.

Wiosną 1942 r. Zdolności produkcyjne wielu przedsiębiorstw przemysłu medycznego, lekkiego i spożywczego zostały przeniesione do Omska.

Rozwój po wojnie

Z końcem działań wojennych przytłaczającewiększość produkcji pozostała w mieście, co pozwoliło regionowi Omsk stać się jednym z wiodących ośrodków przemysłowych ZSRR. W latach 50-tych XX wieku lista fabryk w Omsku uzupełniona była największą krajową rafinerią ropy naftowej. Jego budowę rozpoczęto w listopadzie 1949 r., Pierwszą produkcję odebrano 5 września 1955 r. Rafineria Omsk produkuje benzynę, olej napędowy, olej napędowy i inne produkty petrochemiczne.

Rok 1959 stał się rokiem urodzin fabryki sadzyOmsk (dziś sadza sadzona). W 1960 r. Złożenie kolejnego giganta w petrochemii - przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją kauczuków syntetycznych. Pierwsza guma została odebrana 24 października 1962 roku, a 15 maja 1963 roku opanowano produkcję diwinyl. Również w latach 60. rozpoczęto produkcję dużych urządzeń gazowych, inżynierii tlenowej i innych.

W latach 80. największy rozwój w regionie Omskaotrzymały kompleksy rolno-przemysłowe, petrochemiczne i budowy maszyn. Stanowiły one 70% całkowitej produkcji przemysłowej w regionie. Najważniejsze były Omsk MPZ, fabryka sadzy i przedsiębiorstwa przemysłu obronnego, w tym POOL "Poljot".

W dobie stosunków rynkowych

Lata 90. charakteryzują się prawie dwukrotnym spadkiemgospodarka regionalna. Dotyczy to szczególnie konstrukcji maszyn. Na przykład w 1995 r. Wykorzystanie mocy produkcyjnych w fabrykach OPK wyniosło średnio nie więcej niż 40%. Wręcz przeciwnie, rafineria w Omsku wykazała się godną pozazdroszczenia stabilnością. Był i pozostaje wiodącym rosyjskim dostawcą paliwa w Rosji.

Lista fabryk w Omsku i Omsku, które wniosły największy wkład do budżetu regionalnego:

• Omskenergo (przemysł elektroenergetyczny);
• "Rafineria Sibneft - Omsk" (paliwo);
• "Omskshina" (chemiczny);
• "Rosar" (jedzenie);
• zakład przetwórstwa mięsnego "Omsk" (żywność);
• Omsktehuglerod (chemiczne);
• zakład inżynierii transportu (budowa maszyn);
• ТФ "Omskaya" (jedzenie);
• ATPP "Osh" (żywność);
• "Matador-Omskshina" (substancja chemiczna).

Do roku 2015 wiodący sektor gospodarki regionalnejpozostaje przemysł przetwórczy. Rafineria Omsk stała się drugą co do wielkości rafinerią na świecie (do 29 milionów ton ropy rocznie) i najbardziej zaawansowaną technologicznie w kraju.

OAO Omskshina stanowi 20%wyprodukowane opony w Rosji. Marki opon "Matador-Omskshina" i "Matador" są poszukiwane na rynku krajowym i zagranicznym. Elektrownia techniczna jest jednym z liderów petrochemicznych w Rosji.

Rozwój ładu obronnego państwa przyczynił się do rozwojuOmsk budowa maszyn w sektorze przemysłu obronnego. Instytut Aparatury stał się częścią grupy „Orion”, „Omsktransmash” przeniesione „Uralvagonzavod” Obrony im. Baranow weszła w struktury Gas Turbine SPC „Salute”, „Polyot” przekształcona z niezależnym przedsiębiorstwem w branży Khrunichev. Khrunichev. Włączenie tych fabryk do dużych gospodarstw pozwoliło im uzyskać dostęp do finansowania rządowego.